1η Μάη
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η φετινή Πρωτομαγιά μπορεί να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, οφείλουμε, να οργανωθούμε και να συνενώσουμε τις δυνάμεις μας μαζί με τους εργάτες και τα άλλα τμήματα του λαού μας (τους αγρότες και τους μικρούς επαγγελματίες) που υποφέρουν, στον κοινό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια, τους τραπεζίτες τους βιομηχάνους, τους μεγαλέμπορους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Να δυναμώσουμε την κοινωνική συμμαχία!
O δρόμος δεν είναι εύκολος. Χρειάζονται συλλογικές και ατομικές θυσίες, αντοχή, ανθεκτικότητα, ισχυρή αντίδραση που μπορεί να εμποδίσει τα σχέδια σε βάρος μας. Αυτές οι θυσίες έχουν σπουδαιότητα, σε σύγκριση με τη θηλιά στο λαιμό που επιβάλλει σήμερα το σύστημα. Επιβάλλεται μετωπική, ταξική σύγκρουση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της.
Έχουν πάρει ήδη το μήνυμα, αλλά πρέπει να κατοχυρωθεί και να γενικευτεί. Να βλέπουν κάθε μέρα, σε κάθε τόπο δουλειάς, πως υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι εργαζομένων, το οποίο δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι.
Το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» τους ενοχλεί. Θίγει την κυριαρχία των μονοπωλίων στη ζωή μας. Όσοι περισσότεροι εργαζόμενοι το κατανοούν και το βάζουν στη ζωή, όσο πιο γρήγορα ο εργαζόμενος λαός αντιληφθεί τη δύναμή του, τόσο πιο άμεσα το οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας θα αδυνατίζει και θα χρεοκοπεί.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Είμαστε οι παραγωγοί όλου του πλούτου. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Χωρίς εμάς δεν μπορεί να υπάρξει πλούτος. Με τη δουλειά μας, όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσαμε τεράστιο πλούτο. Ό,τι έχει παραχθεί σ´ αυτό τον τόπο, είναι δημιούργημα των εργαζόμενων, μέσα σε συνθήκες σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης και πίεσης απ´ το μεγάλο κεφάλαιο.
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, μειωμένο ωράριο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές (όπως υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμός, αθλητισμός, περισσότερος ελεύθερος χρόνος), για μισθούς και συντάξεις, που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.
Γιατί, όμως, ζούμε χειρότερα και λεηλατείται η ζωή μας;
Γιατί αυξάνεται η ανεργία, η φτώχεια και ενισχύεται η απόγνωση;
Γιατί τσακίζονται εργατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα;
Γιατί γίνεται ακόμη χειρότερη η ζωή των νέων, των παιδιών, των γυναικών, των συνταξιούχων;
Γιατί μικροί έμποροι βάζουν λουκέτα, αγρότες αφανίζονται;
Γιατί κατακερματίζονται κράτη και απειλούνται λαοί με νέους πολέμους;
Γιατί ο πλανήτης χτυπιέται ασύστολα στο βωμό του κέρδους και κινδυνεύουμε από τα ίδια τα φυσικά φαινόμενα;
H απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα «ποιος κάνει κουμάντο;», στο γεγονός ότι ο παραγόμενος από την κοινωνία πλούτος δεν επιστρέφει σ´ αυτούς που τον παράγουν, ότι κριτήριο της παραγωγής δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά η αύξηση της κερδοφορίας. Γιατί τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια, στα μονοπώλια. Γι´ αυτό έχουμε συνεχείς οικονομικές κρίσεις.
O καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είτε σε περιόδους ανάπτυξης είτε πολύ περισσότερο σε περιόδους κρίσης, δεν έχει να δώσει τίποτε άλλο, παρά μόνο βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα. Στο κράτος των μονοπωλίων δεν μπορεί να κερδίζουν οι εργαζόμενοι μαζί με τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Όσο κερδίζει το κεφάλαιο, τόσο θα χάνουν οι εργαζόμενοι.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Ανεξάρτητα με τον τρόπο που θα προκύψει, για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των τραπεζικών ομίλων και του κεφαλαίου συνολικά και να διασφαλισθεί η ανταγωνιστικότητα, τα θύματα θα είναι οι εργαζόμενοι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Θα προχωρήσουν σε σημαντικό “haircut” των μισθών και των δικαιωμάτων μας, σε απολύσεις, σε εντατικοποίηση της δουλειάς. Θα γενικευτούν οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας που ήδη επικρατούν στις θυγατρικές και στις εισπρακτικές εταιρίες. Αυτή είναι η στρατηγική της ΕΕ και των κομμάτων που την υπηρετούν, για αυτήν την ανάπτυξη κόπτονται.
Η κυβέρνηση παρέχει στους εργοδότες το θεσμικό- νομικό οπλοστάσιο. Η συνδικαλιστική ηγεσία στρώνει το έδαφος, προκαλώντας την νοημοσύνη των εργαζομένων, «διεκδικεί» ΣΣΕ με μηδενικές αυξήσεις, και καλεί την κυβέρνηση που ήδη έχει νομοθετήσει «να μην παραβιάσει το Σύνταγμα», «ελπίζει και εύχεται η κυβέρνηση να μη φτάσει στο έσχατο σημείο κατάλυσης των δημοκρατικών θεσμών των ΣΣΕ..» αναζητεί τον «κοινωνικό ρόλο του τραπεζικού συστήματος στην ανάπτυξη».
Απαιτείται μέτωπο απέναντι στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, αυτούς δηλαδή, που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, τους δουλοπρεπείς στην κάθε κυβέρνηση και την εργοδοσία, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη για την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων. Δεν είναι με τους εργαζόμενους. Απόρριψε τους.
Καλούμε τους εργαζόμενους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να ξεπεράσουν την απογοήτευση, το φόβο, τις αυταπάτες για ατομικές λύσεις, τη λογική του μικρότερου κακού!
Να κάνουμε την οργή μας αγωνιστική στράτευση με το ΠΑΜΕ!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Είναι ανεδαφικό να νομίζει κάποιος ότι, θα γλιτώσει από την επίθεση, όταν γύρω του όλα κατεδαφίζονται. Μπροστά σε αυτή την επιδρομή δεν έχουμε άλλο δρόμο από το να συγκρουστούμε με αυτές τις επιλογές και να μην παραιτηθούμε από την πάλη για επαναφορά των όσων μας έχουν αφαιρέσει.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΤΟΥ ΜΑΗ!
Να μην αποδεχτούμε καμία μείωση μισθών, καμία απόλυση, καμία ατομική σύμβαση εργασίας, να υπερασπιστούμε τις ΣΣΕ, να υπογράψουμε ικανοποιητικές αυξήσεις μισθών!
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α. ΜΠΑΛΟΥ Γ. ΧΙΩΤΕΛΗΣ
.
