ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ σ.κ.

ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ

 

ΚΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ 2014!   

 

.

ΕΥΧΕΣ ΠΟΛΛΕΣ!

 

Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ σ.κ., εύχεται σε όλους τους συναδέλφους και τις οικογένειές τους,

 

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

 

 

 

 

ΔΙΩΞΗ ΚΑΤΑ 9 ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ ΤΑΥΤΕΚΩ...!

ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

 

Στο στόχαστρο της επίκουρης εισαγγελέως διαφθοράς κυρίας Πόπης Παπανδρέου, μπήκε κύκλωμα τουλάχιστον εννέα υπαλλήλων και ασφαλισμένων υπαλλήλων τραπεζών του Ταμείου Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (ΤΑΥΤΕΚΩ).

 

Οι εμπλεκόμενοι φέρονται να είχαν αρπάξει πάνω από 150.000 ευρώ με τη μέθοδο των ψεύτικων διαγνώσεων σε μη πάσχοντες ασφαλισμένους, καθώς και με τη χρήση διπλοείσπραξης ενταλμάτων πληρωμών.

 

Τα μέλη του κυκλώματος βρίσκονται πλέον αντιμέτωπα με βαρύτατα κακουργήματα όπως απάτη σε βάρος του δημοσίου με βάση τον νόμο περί καταχραστών του δημοσίου, τελεσθείσα από κοινού και κατ' εξακολούθηση.

 

Στο πλαίσιο της έρευνας διαπιστώθηκε πως σε πολλές περιπτώσεις χορηγούνταν χρήματα  σε ασφαλισμένους για παθήσεις για τις οποίες ωστόσο δεν έπασχαν.

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός πως μέσα σε ένα τρίμηνο είχαν χορηγηθεί 900 ενέσεις για οστεοπόρωση!

Να σημειωθεί ότι η εισαγγελική έρευνα μπόρεσε να εστιάσει μόνο σε ένα τρίμηνο του 2012 και αυτό διότι τα αρχεία του ταμείου που στεγάζεται στη Χαριλάου Τρικούπη ....κάηκαν από εμπρησμό!

.

ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ "ΡΥΘΜΙΣΗ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ!

Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζών είναι η κυβερνητική νομοθετική ρύθμιση για την «προστασία των δανειοληπτών», η οποία παρουσιάστηκε χτες από το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης και κατατίθεται σήμερα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή (το Σάββατο μπαίνει στην Ολομέλεια).

 

Από την 1η Γενάρη του 2014 ξεκινά η σταδιακή άρση της παρεχόμενης προστασίας για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια και από το 2015 ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την έναρξη των πλειστηριασμών, ακόμη και για την κύρια κατοικία λαϊκών οικογενειών.

 

Συγκεκριμένα, με το νέο καθεστώς και για μεταβατικό διάστημα ενός έτους καθορίζονται εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, ενώ επιβάλλεται και η υποχρέωση καταβολής «ελάχιστης» μηνιαίας δόσης.

 

Χαρακτηριστικό του εμπαιγμού είναι το γεγονός ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις της «προστασίας» είναι οι ίδιοι ή και χειρότεροι ακόμη και από τους διακανονισμούς που ήδη «προσφέρουν» οι τράπεζες στην πελατεία τους, για να εξασφαλίσουν την είσπραξη όσων περισσότερων χρημάτων μπορούν από τα λαϊκά νοικοκυριά.

 

Οι «μεταβατικές» κυβερνητικές ρυθμίσεις έχουν ως στόχο να σύρουν εκβιαστικά τα λαϊκά νοικοκυριά στα γκισέ των τραπεζών, αναγκάζοντάς τα να κόψουν κι άλλο από στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες. Ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, κατά την παρουσίαση της ρύθμισης, ομολόγησε ότι «επιλέξαμε να προβλέπεται μια μικρή μηνιαία καταβολή δόσης προκειμένου να υπάρξει επανεκκίνηση της σχέσης του δανειολήπτη με την τράπεζα»...

 

Αναλυτικά, οι νέες διατάξεις, όπως παρουσιάστηκαν από τον αρμόδιο υπουργό, προβλέπουν τα παρακάτω σωρρευτικά κριτήρια και προϋποθέσεις:

 

• Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας να είναι μέχρι 200.000 ευρώ. Μέχρι και φέτος ακατάσχετη ήταν η κύρια κατοικία με αντικειμενική αξία στα 300.000 ευρώ για τους άγαμους, στα 375.000 ευρώ για τους έγγαμους και στα 450.000 ευρώ για 4μελή νοικοκυριά.
• Η προστασία παρέχεται σε δανειολήπτες με καθαρό οικογενειακό εισόδημα (χωρίς φόρους και κρατήσεις γι' ασφαλιστικά ταμεία) μέχρι 35.000 ευρώ το χρόνο. Μέχρι φέτος δεν υπήρχε εισοδηματικό κριτήριο. Ετσι, από το 2014 αίρεται η προστασία για κάθε νοικοκυριό με εισόδημα πάνω από 35.000 ευρώ το χρόνο.
• Η συνολική ακίνητη και κινητή περιουσία να είναι μέχρι 270.000 ευρώ. Από το ποσό αυτό οι καταθέσεις δεν μπορούν να ξεπερνούν τις 15.000 ευρώ. Μέχρι και φέτος δεν υπήρχε περιουσιακό κριτήριο για την κύρια κατοικία. Προσαύξηση 10% στα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια προβλέπεται για οικογένειες με 3 και περισσότερα προστατευόμενα παιδιά, για άτομα με αναπηρία πάνω από 67%.
• Κατά τη διάρκεια αναστολής του πλειστηριασμού οι δανειολήπτες υποχρεώνονται να καταβάλλουν ελάχιστη μηνιαία δόση:

 

- Στο 10% του καθαρού μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος, εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα είναι μέχρι 15.000 ευρώ. Για το επιπλέον εισόδημα η ελάχιστη δόση φτάνει στο 20%.

 

- Πρόσθετη δικλείδα προβλέπεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους εμπόρους για τους οποίους η ελάχιστη καταβολή θα υπολογίζεται τουλάχιστον στο 30% της τελευταίας ενήμερης δόσης.

 

Για παράδειγμα, σε ετήσιο οικογενειακό εισόδημα στα 35.000 ευρώ προβλέπεται ελάχιστη δόση ύψους 458 ευρώ το μήνα, ποσό που ενδέχεται να είναι μεγαλύτερο ακόμη και από την «κανονική δόση», όπως αυτή προκύπτει από τη δανειακή σύμβαση με την τράπεζα.

 

Να σημειωθεί επίσης πως δεν υπάρχει απολύτως καμία πρόβλεψη για την προστασία δεύτερης εξοχικής κατοικίας, επαγγελματικής στέγης κ.ά, γεγονός που σημαίνει ότι καταργείται πλήρως η όποια προστασία από το 2014. Η ισχύουσα ρύθμιση (η οποία λήγει στις 31/12) προέβλεπε την προστασία από πλειστηριασμούς για χρέη στις τράπεζες μέχρι 200.000 ευρώ.

 

Η συγκυβέρνηση επικαλείται το νομοθετικό πλαίσιο της παρεχόμενης προστασίας μέσω των δικαστηρίων (όπως από το λεγόμενο «νόμο Κατσέλη»), που θα παραμείνουν σε ισχύ και το 2014. Πρόκειται για έναν ακόμη εμπαιγμό, καθώς οι σχετικές διατάξεις είναι χειρότερες από τις δικαστικές αποφάσεις που αφορούν την προστασία ανέργων και άλλων οικονομικών ανήμπορων λαϊκών νοικοκυριών.

 

Συγκρότηση «κυβερνητικού συμβουλίου για το ιδιωτικό χρέος», διαμόρφωση τραπεζικού «κώδικα δεοντολογίας», «προστασία» στη βάση των κριτηρίων της επίσημης φτώχειας και των «απαραίτητων αναγκών διαβίωσης» είναι τα επόμενα βήματα για το 2015, όπως ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Ανάπτυξης.

 

Προδιαγράφονται κριτήρια όπως του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», με τα οποία εκβιάζουν τα λαϊκά νοικοκυριά, και «εξωδικαστικοί συμβιβασμοί». Είναι φανερό ότι σχεδιάζουν την πλήρη κατάργηση προστασίας, παρέχοντας τη δυνατότητα στις τράπεζες να προχωρήσουν στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων καταπώς οι ίδιες κρίνουν.

 

Το πλαίσιο που αναγγέλλει η συγκυβέρνηση για τη «διαχείριση των προβληματικών δανείων» είναι ουσιαστικά ίδιο κι απαράλλαχτο με αυτό που σχεδιάζουν και οι τραπεζίτες.

.

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο κ. ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ.

Είναι σαφές,  ότι προκύπτει σοβαρό ζήτημα ηθικής και συνδικαλιστικής τάξης για τον παραμένοντα πρόεδρο του Δ.Σ. του ΣΥΓΤΕ, σδ. Δ. Καλόγηρο, μετά και τη τελευταία ανακοίνωση των "ΕΝΩΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ", που κυκλοφόρησε τη Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013. 

 

Στα θέματα που αναφέρονται στην ανακοίνωση αυτή, θα πρέπει άμεσα να δώσει εξηγήσεις ο κ. Καλόγηρος, γιατί ορισμένα από αυτά άπτονται της συνολικής εργασιακής σχέσης των συναδέλφων με την εργοδοσία της Γενικής τράπεζας.

 

Είναι απορίας άξιον όντως - αν συμβαίνει αυτό που λέγεται - ότι ο σδ. Καλόγηρος παραμένει ακόμη στη τράπεζα, αν και όπως έχει δηλώσει, έκανε αίτηση στο πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου, για κάποιους λόγους ειδικής μεταχείρισης. Υπάρχει πράγματι ειδική μεταχείριση και αν ναι, για ποιους λόγους;;

 

Μήπως η συνέχιση της παραμονής του, έχει σχέση όπως γράφεται, με τις εξελίξεις στη Γενική τράπεζα, με τη πολεμική κατά του Ταμείου, με νέα υποβαθμισμένη Επιχειρησιακή Σύμβαση, ή ακόμη και με την ανοχή του στη κατάργηση άρθρων του Οργανισμού Προσωπικού;; 

 

Είναι τυχαίο άραγε,  ότι ενώ πράγματι καταργήθηκε με πρόσφατη εγκύκλιο της Διοίκησης, το άρθρο 20 του Οργανισμού για τη καταβολή της μισθοδοσίας, ο πρόεδρος και το προεδρείο του ΣΥΓΤΕ, δεν το κατήγγειλαν, ούτε έφεραν το θέμα σε Δ.Σ.;;   

 

Μας κάνει δε εντύπωση σχετικά με τον Οργανισμό, ότι ενώ ο σδ. Καλόγηρος πρωτοστάτησε πριν καιρό σε προεκλογική περίοδο, σε κινήσεις εντυπωσιασμού με όρκους και παρακαταθήκες σε ...Συμβολαιογράφο (!),  για την ....υπεράσπιση του Οργανισμού, σήμερα δεν λέει κουβέντα για το κουβάρι που ξετυλίγεται με τη κατάργηση του άρθρου 20!   Τι έγιναν αυτές οι υπογραφές και οι όρκοι, συνάδελφε Καλόγηρε;;

 

Επίσης, ένα πολύ σοβαρό θέμα ηθικής τάξης πλέον είναι,  αν αληθεύει, ότι ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΓΤΕ, καλούσε τους εργαζόμενους στην απεργιακή κινητοποίηση στις 6/11/2013, υπάρχουν επιστολές μελών του Δ.Σ.  του ΣΥΓΤΕ προς τη Διοίκηση με τις οποίες δήλωναν μη απεργοί!  Υπάρχουν μήπως και εξερχόμενα έγγραφα για το θέμα αυτό;;

 

Σε όλα τα παραπάνω, έχεις υποχρέωση να ενημερώσεις άμεσα τους εργαζόμενους συνάδελφε πρόεδρε, γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα, ειδικά στις μέρες μας, δεν μπορεί να διαπομπεύεται με τέτοιο τρόπο!

.      

ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΠΑ........

Τι είναι χειρότερο; Να σου κόβουν το ρεύμα μέσα στο χειμώνα ή μετά να το παίζουν και «φιλάνθρωποι», πρόθυμοι να στο επανασυνδέσουν; Τη ΔΕΗ βάζουν να χαρατσώνει  και να κόβει το ηλεκτρικό, αλλά εκείνοι που θα ψάξουν σε ποιους η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα θα είναι οι Δήμοι!

 

Ξεπαγιάζουν και πεθαίνουν άνθρωποι κι αυτοί σε ένα ρεσιτάλ «ευαισθησίας» απαντούν ότι για να επανασυνδεθεί το ρεύμα που σου έκοψαν (αφού πρώτα σε χρεοκόπησαν) θα πρέπει πρώτα να έχεις περιπέσει (και να είναι καταγεγραμμένο ότι έχεις περιπέσει) στα «κοινωνικά συσσίτια»! Στην Ελλάδα του 2013 προϋπόθεση για να έχεις ρεύμα είναι να μην έχεις να φας!

 

Ποιο είναι το κοινωνικό έδαφος πάνω στο οποίο εφαρμόζεται η πολιτική των «σωτήρων» που τώρα εμφανίζονται και… φιλάνθρωποι έτοιμοι να τρέξουν να επανασυνδέσουν το ρεύμα των ανθρώπων (που προηγουμένως τους το έκοψαν): Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, μέσα στο 2010, η ΔΕΗ είχε εκδώσει  1.160.000 εντολές για διακοπή ρεύματος! Δηλαδή, πριν ακόμα έρθει το δεύτερο  Μνημόνιο. Πριν έρθουν οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Πριν η ανεργία εκτιναχτεί στο 30%. Πριν ο ΦΠΑ πάει στο 23%. Πριν ακόμα από την «εργασιακή εφεδρεία». Πριν δηλαδή συντελεστεί το κοινωνικό ολοκαύτωμα του 2011, του 2012 και του 2013, ήδη από το 2010, πάνω από 1 εκατομμύριο λαϊκά νοικοκυριά και μικρομάγαζα είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό εισοδηματικής καχεξίας που αδυνατούσαν να πληρώσουν εμπρόθεσμα το ρεύμα!

 

 

Κι όμως! Ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, ενώ η τραγική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο λαός είχε ως συνέπεια, ήδη από το 2010, πάνω από ένα εκατομμύριο οικογένειες (με δυο, τρία ή περισσότερα μέλη) να μην έχουν τα λεφτά για να πληρώσουν το ρεύμα στην ώρα του, αυτοί τι έκαναν; Πάνω στην πλάτη αυτού του χρεοκοπημένου λαού, ήρθαν οι «σωτήρες» και του πρόσθεσαν και το χαράτσι! Το οποίο το συνέδεσαν με το λογαριασμό του ρεύματος! Δηλαδή με ένα «θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό» - καθ' ομολογία του Βενιζέλου - που όμως ο λαός, ήδη από το 2010, μετρούσε ευρώ το ευρώ για να καταφέρει να το πληρώσει!

 

 

Ποια είναι η συνέπεια; Μα η αναμενόμενη. Πώς να εισπράξεις από αυτόν που του τα πήρες όλα; Πώς να είναι «συνεπής» αυτός που εσύ ο ίδιος τον οδήγησες με την πολιτική σου στην εξαθλίωση; Πώς να σε πληρώσει αυτός που ενώ τον έχεις καταληστέψει του επιβάλλεις από πάνω και χαράτσι! Τη συνέπεια την αποκαλύπτουν τα στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ («Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας»): Το 2010 είχαμε 241.000 οριστικές διακοπές ρεύματος, το 2011 αυξήθηκαν στις 300.000, το 2012 στις 325.000 και το πρώτο εξάμηνο του 2013 στις 173.000. Εν ολίγοις: Στην Ελλάδα των «φώτων του πολιτισμού», μετά το χαράτσι και μετά τις απανωτές αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος (μόνο το 2013 έφτασε στο 19%) η ΔΕΗ, κάθε μέρα που περνάει, κόβει το ρεύμα σε 1.000 οικογένειες και επιχειρήσεις!

 

 

Στη Δημοκρατίας τους, λένε, υπάρχουν κανόνες. Ενας από τους κανόνες, λένε, είναι ο σεβασμός των δικαστικών αποφάσεων. Και πράγματι. Δεν υπάρχει απεργία, κοινωνική διεκδίκηση, λαϊκή διαμαρτυρία που να μη βγήκε «παράνομη» ή «καταχρηστική» από τα δικαστήρια. Και που - στο όνομα του «σεβασμού των δικαστικών αποφάσεων» - να μην τη χτύπησαν αλύπητα! Με εισαγγελείς, με ΜΑΤ, με διατεταγμένη προπαγάνδα σπίλωσης.

 

 

Αλλά, οι κανόνες έχουν και... εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, παρότι τον Δεκέμβρη του 2012 δέησε και βγήκε μια δικαστική απόφαση που έλεγε ότι το χαράτσι και η είσπραξή του μέσω της ΔΕΗ είναι παράνομα πράγματα, εντούτοις οι ταγοί περί την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων αποφάσισαν, διέταξαν και μέσω του κ.Στουρνάρα ανακοίνωσαν: Η δικαστική απόφαση δεν ισχύει... Δεν εφαρμόζεται... Το χαράτσι θα συνεχίσει να επιβάλλεται και να εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ κι ας λένε τα δικαστήρια ό,τι θένε... Γιατί; Ένεκα, όπως απάντησε τότε ο κ.Στουρνάρας, «το υπέρτατον καθήκον», «η σωτηρία της χώρας», «η δημοσιονομική πειθαρχία», μπλα, μπλα, μπλα...

 

 

Βέβαια, τον πραγματικό λόγο που δεν εφαρμόστηκε η δικαστική απόφαση είναι ότι στη Δημοκρατία τους ο «υπέρτατος» νόμος, στον οποίο υποτάσσονται τα πάντα, είναι ένας και μοναδικός: Ο νόμος του ταξικού κανιβαλισμού! Αυτός είναι ο νόμος. Αυτή είναι η αιτία. Αυτός είναι και ο λόγος. Και φυσικά αυτός ο λόγος, ο λόγος που κάνουν ό,τι γουστάρουν (οι… φιλάνθρωποι), δεν είναι ούτε νομικός, ούτε συνταγματικός. Είναι πολιτικός. Βαθύτατα πολιτικός. Και μόνο έτσι, πολιτικά, μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

.
 

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ, ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ, ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΣΤΡΑΤΟ......

"Εφυγε" χθες το μεσημέρι από καρδιακό νόσημα, ο αγαπημένος μας συνάδελφος και φίλος,   ΣΤΡΑΤΟΣ ΦΑΡΔΕΛΑΣ

Στη Γενική τράπεζα μπήκε το 1981 και τα τελευταία χρόνια εργάζονταν στο κατάστημα ΑΡΤΑΣ. 

 

Θα τον θυμόμαστε πάντα για την ευγένεια, τη συντροφικότητα, τη συνέπεια και την αλληλεγγύη που τον διέκρινε απέναντι σε όλους στον εργασιακό μας χώρο, μαχητής στη πρώτη γραμμή για έναν  καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. 

Η Γραμματεία και η Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ, εκφράζουν στη σύζυγο και τα παιδιά του, τα θερμά τους συλλυπητήρια. 

Αντιπροσωπεία της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ σ.κ, θα τον συνοδεύσει στη τελευταία του κατοικία στις 3.00 το απόγευμα, από τις  Συκιές ΑΡΤΑΣ. 

 ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ, ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΣΤΡΑΤΟ!   

.

Η "ΠΑΝΟΥΚΛΑ" ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ "ΚΑΝΟΝΙΚΟ"....!

Η τραγωδία πριν λίγες μέρες, αναδεικνύει τη συνολική τραγωδία και τη συνολική απειλή που βιώνουμε. Η απειλή, η τραγωδία, είναι όλα όσα ζούμε, όλα όσα «μαύρα» και «κανιβαλικά» μας περιβάλλουν, να τα… συνηθίσουμε! Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, τελικά, δεν είναι να έχουν γεμίσει τα πάρκα και οι πλατείες με άστεγους. Δεν είναι να ψάχνεις δουλειά για 300 και 400 ευρώ το μήνα. Δεν είναι να ψάχνουν άνθρωποι φαγητό στα σκουπίδια και στα συσσίτια. Δεν είναι το μισό εκατομμύριο παιδιά που γεμίζουν τις στατιστικές της ασιτίας. Δεν είναι ότι στην Ελλάδα του 2013 πεθαίνουν άνθρωποι από τα μαγκάλια. Η μεγάλη τραγωδία, εκείνο που θα προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη, θα είναι να μας μάθουν ως κοινωνία να ζήσουμε υποκύπτοντας και αποδεχόμενοι πως όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι… «κανονικά»!

 

 

Αν κατορθώσουν όλη αυτή την απανθρωπιά να τη συνηθίσουμε, αν καταφέρουν να μας κάνουν να αποδεχτούμε ότι όλα αυτά είναι «κανονικά», ότι είναι «κανονικό» πράγμα να πεθαίνουν άνθρωποι από μαγκάλια, ότι είναι «κανονικό» πράγμα οι άστεγοι και οι ζητιάνοι στους δρόμους, ότι είναι «κανονικό» πράγμα η ασιτία, ότι είναι «κανονικό» πράγμα η φτώχεια, ότι είναι «κανονικό» πράγμα οι αυτοκτονίες, ότι είναι «κανονικό» πράγμα η χαμοζωή η δική μας ή του διπλανού μας, τότε δεν θα έχουν απλά νικήσει. Θα μας έχουν κατατροπώσει. Θα μας έχουν τσακίσει. Θα μας έχουν συντρίψει. Κι απ’ έξω κι από μέσα μας. Γιατί τελικά υπάρχει κάτι χειρότερο, υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από τη δυστυχία: Να συνηθίσεις τη δυστυχία. Υπάρχει κάτι χειρότερο, έγραψε ο Καμύ στην «Πανούκλα», από την πανούκλα. Να συνηθίσεις την πανούκλα.

 

 

Η «πανούκλα» τους δεν είναι κάτι το «κανονικό». Ο κόσμος τους δεν είναι «κανονικός»! 

 

 

Ότι πριν από μισόν αιώνα ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη, αλλά μισόν αιώνα μετά, σε συνθήκες πρωτόγνωρων επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων, η μισή ανθρωπότητα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ένα πιάτο φαΐ, δεν είναι «κανονικό». Δεν είναι «κανονικό» στη χώρα με τους πιο πλούσιους εφοπλιστές στον κόσμο, το 68% των Ελλήνων να ζει στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας. Δεν είναι «κανονικό» στη χώρα των επιδοτούμενων τραπεζών με 200 δισ. ευρώ, να σε χρεοκοπούν και να σου λένε ότι σε «σώζουν». Δεν είναι «κανονικό» να σε έχουν φτωχοποιήσει και να θέλουν να σου βγάλουν και το σπίτι σε πλειστηριασμό. Δεν είναι «κανονικό» να σε απολύουν και να σου λένε ότι τίθεσαι σε «διαθεσιμότητα». Δεν είναι «κανονικό» να βλέπεις τα παιδιά σου να μεταναστεύουν. Δεν είναι «κανονικό» να μετράμε νεκρούς από τις αναθυμιάσεις των μαγκαλιών. Δεν είναι «κανονικό» σε χίλιες οικογένειες την ημέρα να κόβεται το ρεύμα. Δεν είναι «κανονικό» οκτώ στους δέκα Έλληνες να μην μπορούν να αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης.

 

 

Στον αιώνα της πληροφορικής και της βιοτεχνολογίας, στην Ελλάδα και στον κόσμο, οι ανισότητες, η ανελευθερία, ο καταναγκασμός, η μετατροπή του ανθρώπου σε στατιστικό υπόδειγμα της δυστυχίας, αποτελούν παγκοσμιοποιημένο δόγμα. Ένα δόγμα που διεκδικεί να επιβάλλεται ως «ρεαλισμός» και ως «λογικός μονόδρομος» μέσα από τη διαστρέβλωση, την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση, την καταστολή, τον εκβιασμό, την τρομοκρατία. Ε, λοιπόν, αυτό δεν είναι «κανονικό»!

 

 

Ακούγεται και ξανακούγεται: «Και τι να κάνουμε;». Αλλά γιατί θα πρέπει να μας πει κάποιος τρίτος, κάποιος άλλος, «τι να κάνουμε»; Γιατί πρέπει να αναθέσουμε σε κάποιον «σωτήρα» ό,τι ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί πρέπει και μπορούμε να κάνουμε. «Τι να κάνουμε», λοιπόν: Μα να αντιμετωπίσουμε ξανά τον «ρινόκερο»! Ναι, τον «ρινόκερο». Όπως ο Μπερανζέ, ο ήρωας του Ιονέσκο, που αρνήθηκε την «κανονικότητα» της κτηνωδίας. Που έμεινε όρθιος όσο κι αν έβλεπε τους γύρω του να συνθηκολογούν με τη δυστυχία. Να μετατρέπονται σε δούλους υποταγμένους στους νόμους της ζούγκλας. Να ενσωματώνονται, να προσαρμόζονται στη φρίκη και να μεταλλάσσονται. Να γίνονται ο ένας μετά τον άλλον ρινόκεροι. Να ενστερνίζονται την ασχήμια και να παραιτούνται από κάθε διάθεση αντίστασης. Να αποδέχονται ότι θα ζήσουν με τα λίγα χωρίς να διεκδικούν ό,τι τους ανήκει. Να υποτάσσονται στο φόβο και στη «μοίρα». Να αρνούνται τη δυνατότητα να σηκώσουν ανάστημα απέναντι στο «ζωώδες», στο παράλογο, στο απεχθές, στο ψεύτικο, στο βάρβαρο.

 

 

Σε μια πόλη που ο ένας μετά τον άλλο μεταλλάσσονται σε ρινόκερους, ο Μπερανζέ, κόντρα στην «κανονικότητα» της κτηνωδίας, κραυγάζει: «Ενάντια σε όλο τον κόσμο! Θα υπερασπίσω τον εαυτό μου ενάντια σε όλον τον κόσμο, δεν θα καθίσω με σταυρωμένα χέρια, θα πολεμήσω. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος και μέχρι να ‘ρθει το τέλος θα παραμείνω άνθρωπος! 

 

 

Όχι, δεν θα συνθηκολογήσω»! Ο Μπερανζέ -ο καθένας από εμάς δηλαδή- πρέπει να ξαναβρεί τη φωνή του. Να ορθώσει το ανάστημα του. Όχι μόνο για λόγους ατομικής αξιοπρέπειας. Όχι μόνο ως υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας ή πολύ περισσότερο σαν επίδειξη ότι «ξεχωρίζουμε» από όσους δεν αντέχουν το βάρος και γονατίζουν.

 

 

Πρέπει να παραμείνουμε όρθιοι, να μη συνθηκολογήσουμε, να μην συνηθίσουμε - αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος - γιατί μόνο έτσι θα πάρει σάρκα το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Γιατί αυτή είναι η πρώτη και αναγκαία συνθήκη να σηκώσουμε και τους άλλους και να σμίξουμε τον κόσμο στο μέγα πολιτικό πρόσταγμα του καιρού μας: Να απαλλαγούμε απ΄ ό,τι μας σκοτώνει κι απ’ ό,τι μας αποκτηνώνει. Αυτό είναι το κανονικό! Να μείνουμε όρθιοι και ανυποχώρητοι, οικοδομώντας μια λαϊκή ενότητα που δεν θα εκφράζει τίποτα λιγότερο από την (αδιαπραγμάτευτη) άρνηση - εμείς, τα παιδιά μας, οι σύντροφοί μας στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στη γειτονιά, στο σχολείο - να ζήσουμε συμβιβασμένοι με τα μαγκάλια. Με τα μαγκανοπήγαδα. Με τις αναθυμιάσεις. Και με την «κανονικότητα» της κτηνωδίας τους. 

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ σδ. ΑΝΔΡΕΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ σδ. Δ. ΚΑΛΟΓΗΡΟ.

ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ" ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ...!

Η ανακοίνωση της Διοίκησης της Γενικής τράπεζας, για την "εναρμόνιση" της καταβολής της μισθοδοσίας με αυτή του ομίλου, τον ετεροχρονισμό δηλαδή της μισθοδοσίας κατά ένα μήνα(!), είναι ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ και μονομερής πράξη κατάργησης του άρθρου 20 του Οργανισμού Προσωπικού, που ρητά αναφέρει ότι " ο κανονικώς και ανελλιπώς εργαζόμενος υπάλληλος, δικαιούται της εισπράξεως της αντιμισθίας αυτού ανά  δεκαπενθήμερον, την 1ην και 16ην του μηνός προκαταβολικώς"

 

Ο Οργανισμός Προσωπικού, είναι Συλλογική Σύμβαση αυξημένης ισχύος και τυχόν τροποποίηση ή κατάργηση άρθρων, απαιτεί τη σύμπραξη και των δύο συμβαλλόμενων μερών, δηλαδή της Διοίκησης της τράπεζας και του Συλλόγου των υπαλλήλων.     

 

Η Διοίκηση της τράπεζας, αυθαιρετεί κατάφωρα με τη μονομερή της ενέργεια! 

 

Καλούμε το προεδρείο του ΣΥΓΤΕ, να συγκαλέσει άμεσα έκτακτο Δ.Σ. για τη συζήτηση του θέματος και τη λήψη αποφάσεων.

.    

ΠΡΟΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ.......

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιστρέψει στη φεουδαρχία, ούτε στο δουλοκτητικό σύστημα από πλευράς σχέσεων παραγωγής και γενικότερα κοινωνικών σχέσεων. Ομως, καθώς σαπίζει όλο και περισσότερο μπορεί να φλερτάρει με τη βαρβαρότητα απέναντι στους καταπιεζόμενους, που εκδήλωναν τα πριν απ' αυτόν εκμεταλλευτικά συστήματα.

 

Κι αν στη δουλοκτητική αρχαία Ρώμη ανέβαζαν τους δούλους προς πώληση σε ένα πατάρι για να δείξουν τα μούσκουλα, την ομορφιά και την υγεία του ...εμπορεύματος και οι ενδιαφερόμενοι δουλοκτήτες τους κοιτούσαν στα δόντια για να την επιβεβαιώσουν, σήμερα στην πρωτεύουσα της Δανίας του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» βάζουν τους εργαζόμενους πίσω από μια βιτρίνα ως εμπόρευμα προς πώληση!

 

Ο άνεργος, σαν πίθηκος στο κλουβί, καθισμένος για ένα τρίωρο σε ένα γραφείο πίσω από το τζάμι,  προσπαθεί να επιδείξει τις εργασιακές ικανότητές του, την εργασιακή εμφάνισή του και την υγεία του, που ίσως δελεάσει κάποιον καπιταλιστή ή τον επιστάτη του, να τον προσλάβει ως μισθωτό δούλο για ένα κομμάτι ψωμί!

 

Δεν μπορεί να είναι αυτό το μέλλον των εργαζομένων και των παιδιών τους τον 21ο αιώνα!

 

Ενας άλλος κόσμος είναι αναγκαίος και επίκαιρος, όχι με καλύτερη διαχείριση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που οι βαθιές και μακρόχρονες κρίσεις του καπιταλισμού θα κάνουν όλο και πιο βάρβαρη, αλλά με κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την οποία πηγάζει, με απελευθέρωση των απεριόριστων δυνατοτήτων της εργατικής δύναμης από τα δεσμά της λειτουργίας της ως εμπόρευμα στον καπιταλισμό. Βάζοντας για πάντα το κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε μια σκονισμένη βιτρίνα, στο ίδιο σκοτεινό τμήμα του μουσείου της ανθρώπινης ιστορίας, μαζί με τους Λουδοβίκους και τους αφέντες του Σπάρτακου!

.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ;;;;

«Να είμαστε όλοι μαζί». «Να είμαστε ενωμένοι». «Είδατε πόσα καταφέρνουμε όταν είμαστε όλοι ενωμένοι;»… Τα γνωστά κλισέ επαναλήφθηκαν με αφορμή την επέτειο του Γοργοποτάμου. Ο κ. Σταικούρας, μάλιστα, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης στις εκδηλώσεις, διαπίστωσε για τον Γοργοπόταμο ότι «γεφύρωσε τις διαχωριστικές γραμμές, τις αντιθέσεις, τα πάθη και τους φανατισμούς». Πρόσθεσε δε ότι «αποτελεί δίδαγμα για τις νεότερες γενιές και ένα καλό παράδειγμα για το τι μπορούμε να πετύχουμε με ενότητα, συνεννόηση και συνεργασία».

 

Σύμφωνα με την παραπάνω καταπληκτική προσέγγιση,  δεν μας μένει, λοιπόν, παρά «να ενωθούμε». Και μέχρι την επόμενη «μεγάλη μάχη του Έθνους», μέχρι τις 9 Δεκέμβρη δηλαδή που συνεδριάζει το Eurogroup, να έχουμε «συνεννοηθεί». Να έχουμε «συνεργαστεί». Και «όλοι μαζί» να έχουμε συμφωνήσει με την κυβέρνηση, η οποία στο μεταξύ θα έχει συνεννοηθεί με την τρόικα. Και έτσι («μονιασμένοι» και «ενωμένοι») να ενημερώσουμε  τους εταίρους μας για το πόσο πολύ μας αρέσουν οι πλειστηριασμοί. Πόσο πολύ μας αρέσουν οι απολύσεις. Πόσο πολύ μας αρέσουν οι φόροι επί των ακινήτων. Τα διαλυμένα νοσοκομεία. Τα διαλυμένα Πανεπιστήμια. Και άλλα τέτοια «ενωτικά»…

 

Συγγνώμη, αλλά δεν θα συμμετάσχουμε σε αυτό το μεθύσι της γενικής συμφιλίωσης. Συγγνώμη, επίσης, που δεν διαβάζουμε ούτε τον Γοργοπόταμο, ούτε την ΕΑΜική αντίσταση, ούτε την Επανάσταση του ’21, ούτε τίποτα απ’ όσα προχώρησαν την Ελλάδα και τον κόσμο ένα βήμα μπροστά, ως αποτέλεσμα είτε της «ενότητας» των προβάτων με τους λύκους, είτε ως αποτέλεσμα της «διαπραγμάτευσης» των προβάτων με τους λύκους.

 

 

Άλλωστε αυτού τους είδους η «ενότητα» δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά. Σε καμία περίοδο. Σε καμία κοινωνία αντιτιθέμενων συμφερόντων. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Έλληνες που μήδισαν από εκείνους που πολεμούσαν τους Πέρσες. Αλλού και όχι «μαζί» με εκείνους που πήγαν στο Βισί  ήταν οι Γάλλοι που πολεμούσαν τους ναζί.  Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Καραϊσκάκηδες από τους Νενέκους. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν ο Μαρτιν Λούθεν Κινγκ από τους Μακάρθι. Αλλιώς τιμούν το Γοργοπόταμο αυτοί που δέχονταν τα βόλια του Σκόμπυ, με τους άλλους που ενώθηκαν με τον Σκόμπυ το ’44.  

 

Αυτό το «όλοι μαζί» υπάρχει μόνο στα «όλοι μαζί τα φάγαμε» των Πάγκαλων. Μόνο όσοι απουσίαζαν και απουσιάζουν από τους αγώνες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού προσπαθούσαν και προσπαθούν – πάντα – να κρύψουν την απουσία τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Ολοι οι Ελληνες μαζί»... Ομως, η Ιστορία και η αλήθεια είναι πεισματάρικα πράγματα. Και επιμένουν: Οπως και σήμερα, έτσι και τότε, δεν ήταν «όλοι οι Ελληνες μαζί». «Μαζί» και «ενωμένος», για να επιστρέψουμε στον Γοργοπόταμο και κυρίως σε όσα συμβολίζει,  ήταν, πράγματι, ο ελληνικός λαός. Όμως:

 

α) Οταν ο ελληνικός λαός πολεμούσε τους Γερμανούς στις πόλεις και στα βουνά, υπήρχαν και εκείνοι που είχαν πάρει τον «πατριωτισμό» τους και - μαζί με το χρυσό της χώρας - τον είχαν φυγαδεύσει στα ασφαλέστατα «χαρακώματα» του Καΐρου και του Λονδίνου.

 

β) Ενώ ο ελληνικός λαός μαχόταν το ναζισμό, διεκδικώντας για αντίτιμο μια Ελλάδα της λευτεριάς, της δημοκρατίας και της λαϊκής αναδημιουργίας, υπήρχαν και εκείνοι που το 1944 έσπευδαν να συνταχθούν με τη βασιλική «εξόριστη» κυβέρνηση στην Αίγυπτο. Ήταν, μάλιστα, τόσο «διαθέσιμοι» στην υπηρεσία των Ανακτόρων, που για το λόγο αυτό «βραβεύονταν» με την ανάθεση ρόλου πρωθυπουργού της «κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας».

 

3) Υπήρχαν, φυσικά, και εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ. Ήταν οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοντυμένοι. Στους οποίους, αν και προδότες, οι του Καΐρου και του Λονδίνου, όταν επέστρεψαν, στο πλαίσιο της «εθνικής τους ενότητας», επιδαψίλευσαν τιμές και αξιώματα...

 

Όχι και «όλοι ενωμένοι», λοιπόν. Διότι, πολύ απλά:

 

·         Άλλο πράγμα αυτοί που πολεμούσαν και τραγουδούσαν «το ΕΑΜ μας έσωσε απ' τη πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά» κι άλλο πράγμα οι «παπατζήδες» που (στις 2-5-1944) σε ομιλία τους στην Αλεξάνδρεια, παρουσία των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, έκαναν λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ»!

 

·         Άλλο πράγμα αυτοί που πολέμησαν τον Χίτλερ και με τα ίδια όπλα πολέμησαν τον Τσόρτσιλ και τον Βαν Φλιτ, κι άλλο πράγμα αυτοί που όντας από καιρό έτοιμοι να υπηρετήσουν τους «συμμάχους» πάσχιζαν να «διορθωθεί η κατάσταση», δηλαδή να καταπνιγεί κάθε εγχείρημα λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο, και για το λόγο αυτό τηλεγραφούσαν στον Τσόρτσιλ τα εξής: «Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας.

 

Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν». (Γεώργιος Παπανδρέου, 22/9/1944, τηλεγράφημα προς τον Τσόρτσιλ).

 

·         Άλλο πράγμα αυτοί που έδωσαν την ψυχή, την καρδιά και το αίμα τους για τη λευτεριά της Ελλάδας και για τη σωτηρία του λαού, κι άλλο πράγμα οι μαυραγορίτες, τα κόμματα και οι εφημερίδες τους που έφταναν να δίνουν ακόμα και το παράγγελμα των εκτελεστικών αποσπασμάτων (!), αυτοί που κράδαιναν ενάντια στο μεγαλειώδες κίνημα της Αντίστασης τη «νομιμότητα» του κατακτητή και των ντόπιων οργάνων του και έγραφαν: «Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Έλληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών». («Καθημερινή», 1/6/1941).

 

«Όλοι μαζί», είπατε; Ε, όχι φυσικά. Καθότι η αναγκαία ενότητα των πολλών εναντίον των λίγων που τους τυραννούν, όποτε πέρασε μέσα από την ενότητα των τυραννισμένων με τους τυράννους τους, έφερνε ακόμα πιο βαριές αλυσίδες για τους τυραννισμένους. Και σε κάθε περίπτωση ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι, πρωθυπουργός της βικτωριανής εποχής ήταν και όχι του σοβιετικού Κρεμλίνου,  όταν σε μια κρίση λογοτεχνικής ειλικρίνειας το περιέγραφε ως εξής:

 

 

«Δυο έθνη που μεταξύ τους δεν υπάρχει ούτε σχέση ούτε συμπάθεια και τα οποία δεν κυβερνώνται με τους ίδιους νόμους(…). Τα δυο αυτά έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί».  

 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

.