Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΛΙΑΝΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗ: ΟΙ ΣΥΡΜΟΙ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ....!



Οι συρμοί του μετρό σταμάτησαν. Μια τραγική νεανική βουτιά στο τίποτα του θανάτου τράβηξε το μοχλό. Περιμένεις βαβούρα σκοτεινή, εκείνο το λαϊκό ψίθυρο μπροστά στη συμφορά, διογκωμένο σε εποχές καθολικής δυσπραγίας. Κι όμως, πού να το φανταστείς πως τόσοι πολλοί έσπευσαν στα γκισέ ζητώντας πίσω το αντίτιμο του εισιτηρίου... Κατεβασμένα κεφάλια αλλά κι επιμονή στη διαπραγμάτευση «δε φταίω εγώ για να πληρώσω, τα λεφτά μου πίσω, πρέπει να πάω στη δουλειά...». Δυο ευρώ παρά κάτι λεπτά το εισιτήριο για μια ρουτίνα, μια στοιχειώδη ασφάλεια κανονικής ζωής, που δεν αντέχει την υπενθύμιση της ελλοχεύουσας «ατυχίας»...

Πρώτα ένας ξεψύχησε, ύστερα δεύτερος και μετά και τρίτος εργάτης, εκεί κάτω στα πετρέλαια τα ελληνικά... Να πνιγεί το «εργατικόν ατύχημα». Οχι δυσ-τύχημα. Αυτό ήρθε μετά που οι καμένοι δεν άντεξαν. Προπάντων να μη γενικευτεί η συζήτηση για αιτίες κι ευθύνες.

Κι ύστερα ήταν κι εκείνη η... διευκρίνιση δίπλα απ' το όνομα των νεκρών, «μόνιμος» εργάτης ή «εργολαβικός», που θα παίξει το ρόλο της στα δικαστήρια, στις αποζημιώσεις, στο γραμμένο νόμο που δε δίνει ποτέ το δίκιο στον εργάτη. Οι κρατήσεις απ' την αιωνιότητα, βλέπεις, υπόκεινται στο ΦΠΑ των διαφεντευτών της επίγειας κόλασης. Κι όμως, δε φταίνε μόνο τα μίντια για το βραχιολάκι του κατ' οίκον περιορισμού της νοημοσύνης και της συνείδησής μας. 

Το τι μας αφορά και δικαιούται συλλογικής ζύμωσης είναι κι ατομική ευθύνη, εις ολόκληρον μάλιστα, όταν δεν αντέχεις την κουβέντα για το θανατικό και μετράς το χρόνο της ίδιας της ζωής ευρώ το ευρώ της επιβίωσης... Κι ύστερα έρχονται οι δημοσκοπήσεις των ημερών. Κι αποθεώνουν το μαζικό αυτοευνουχισμό, αυτοακρωτηριασμό, σε μια έκρηξη ενοχικής περηφάνιας και αναγωγή της «ακριβής» πατρίδας σε ακριβό οικόπεδο. Γιατί, ποια κυβέρνηση, πολλώ μάλλον μια αυτοπροσδιοριζόμενη και πλασαρισμένη ως αριστερή, μπορεί να θεωρεί στήριξή της, την αποδοχή του ΕΝΦΙΑ, την κλίση της κεφαλής στην άνοδο του ΦΠΑ, την αναβολή των προσδοκιών για τα ψίχουλα κατώτατων μισθών, τη, με λίγα λόγια, οριστικοποίηση και παγίωση των δυσθεώρητων απωλειών της τελευταίας πενταετίας, έχοντας πατήσει στην κατάργησή τους για να εκλεγεί... Θαρρείς κι αρκεί ένα δημοσκοπικό ασβέστωμα που εξαφάνισε απ' τους τοίχους εκείνο το γκράφιτι «βασανίζομαι», για να διαστρεβλωθεί η υποταγή σε περηφάνια. 

Η ελπίδα ήρθε, είδε και απήλθε, λένε όσοι μιλούν για κάτι πέρα απ' το εισιτήριο του θανάτου που γίνεται αισθητός μόνο στην τσέπη.

Η διαλεκτική της ζωής έχει μετατραπεί σε παζάρι του αυτονόητου της επιβίωσης. Η μάζα που αποδέχεται την υποταγή της στις ανάγκες της εξουσίας, τώρα εκχωρεί το δικαίωμά της στη συγγραφή της πραγματικής Ιστορίας στους διαχειριστές της. Παραδίνεται ως λαός όταν τον κολακεύουν και τον μετράνε ως στατιστική συναίνεση στον ίδιο του τον αφανισμό. Ποιος μπορεί να θεωρεί περήφανο έναν λαό, μια κοινωνία που εθίζεται να λέει «πάση θυσία» όχι για να ξημερώσει μια άλλη μέρα, αλλά απλώς για να ξημερώσει, περιορίζοντας τη λαϊκή κυριαρχία στην αποδοχή της νομοτέλειας του μέρα - νύχτα;

Αυτή η ζημιά είναι δυσκολομάζευτη. Δεν είναι απλώς αποπολιτικοποίηση της ατομικής και συλλογικής σκέψης. Είναι άδειασμα του νου από κάθε επαγωγικό συνειρμό και χειραγώγησή του με βομβαρδισμό ατέρμονων ψευδών διλημμάτων, που καταλήγουν σ' εκείνο το άθλιο «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Και για να μην το πολυσκεφτεί κανείς και ξυπνήσει κι απαντήσει ελεύθερα, ότι μπορεί και θέλει να σταθεί απέναντι, η ευρωαριστερή διανόηση της επικοινωνίας εφηύρε και χρησιμοποιεί κατά κόρον τον όρο δυστοπία. Προσέξτε τους. Ακούστε τους. Μαντρώνουν κάθε επιχειρηματολογία στη... δυστοπία. Ετσι ώστε για τη δυσπραγία μας να φταίει ο τόπος. Ωσπου να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τα δισ. από αυτό το δυσ-, ο δύσ-μοιρος και να τ' αφήνεις να στο διαπραγματεύονται ως το τέλος της βγαλμένης έξω γλώσσας σου.
.

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ: ΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ;

Την ίδια ώρα, που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνουν ότι η συμφωνία τους με τους «εταίρους» θα σεβαστεί «θεμελιωμένα και ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα», στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες κόβουν και ράβουν τις νέες παρεμβάσεις σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Στο επίκεντρο είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που ισχύουν μέχρι σήμερα και ιδιαίτερα για μια μεγάλη ομάδα ασφαλισμένων που διέπονται ακόμα από ειδικά ηλικιακά όρια πριν τα γενικά, με στόχο το επόμενο χρονικό διάστημα κανένας να μην μπορεί να συνταξιοδοτηθεί πριν το 62ο και 67ο έτος της ηλικίας του.

Ο αριθμός αυτών των ασφαλισμένων, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ανέρχεται περί τις 250.000, με 100.000 να έχουν θεμελιώσει δικαίωμα και να μπορούν να αποχωρήσουν όποτε θέλουν. Οι υπόλοιποι είτε έχουν τα απαραίτητα ένσημα και δεν έχουν το όριο ηλικίας και περιμένουν να το συμπληρώσουν, είτε δεν έχουν και τα δύο, αλλά ευελπιστούν να τα συμπληρώσουν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Ο μεγάλος αριθμός αυτών αφορά ασφαλισμένους πριν από το 1983, εργαζόμενες στο Δημόσιο με συμπληρωμένη την 25ετία, μητέρες με ανήλικα παιδιά, αλλά και ασφαλισμένους στο καθεστώς των ΒΑΕ.

Μέχρι στιγμής, ασαφές παραμένει το χρονικό σημείο απ' το οποίο θα ισχύσουν τα νέα αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με πληροφορίες να κάνουν λόγο ότι αυτά μπορεί να επιβληθούν και από το 2016. Επίσης, στην προσπάθεια να αποτραπούν ασφαλισμένοι να συνταξιοδοτηθούν με μειωμένη σύνταξη, κυβέρνηση και τρόικα εξετάζουν και το σενάριο, να αυξηθεί το λεγόμενο «πέναλτι» που επιβάλλεται σε αυτές τις περιπτώσεις και που σήμερα ανέρχεται από 4,5% έως 6% για κάθε χρόνο εξόδου από την εργασία πριν από το ηλικιακό όριο που ισχύει για κάθε εργαζόμενο.

Παράλληλα, εξετάζεται ποιες ανατροπές θα περιληφθούν στην άμεση συμφωνία μέχρι τον Ιούνη και ποιες θα παραπεμφθούν στο γενικότερο «πακέτο» του Ασφαλιστικού, για το οποίο η κυβέρνηση θα αρχίσει «κοινωνικό διάλογο» από το Σεπτέμβρη, ή θα διαμορφωθεί στην τελική συμφωνία με τους εταίρους, αν αυτή παραπεμφθεί για τους επόμενους μήνες.

Πάντως, σε κάθε περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα που κυοφορείται και από τις δύο πλευρές, ανεξάρτητα από το χρόνο που θα επέλθει και ανεξάρτητα από τις φάσεις εφαρμογής του, θα είναι σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αφού ολόκληρο το αντιδραστικό οικοδόμημα του μνημονίου για το Ασφαλιστικό παραμένει σε απόλυτη ισχύ. Και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, με δεδομένο ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει δηλώσει τη συμμόρφωσή της προς τη στρατηγική που έχει υιοθετήσει η ΕΕ για τις συντάξεις, η οποία σαφώς, μεταξύ άλλων, ορίζει: Μείωση της συνολικής δαπάνης για τις συντάξεις, με πρόσχημα την περίφημη βιωσιμότητα. Μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με ταυτόχρονη απαλλαγή από τις εισφορές των επιχειρήσεων, στο πλαίσιο της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους». Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με ταυτόχρονη αύξηση και του πραγματικού χρόνου ασφάλισης. Οι αντεργατικές αυτές συντεταγμένες καθορίζουν και το γενικότερο αντιδραστικό υπόβαθρο των αλλαγών στην Κοινωνική Ασφάλιση, οι οποίες μάλιστα ισχύουν για όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ και δεν περιορίζονται μόνο για τη χώρα μας. Στόχοι που υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου για τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την ανάκαμψη των κερδών του.

Κατά συνέπεια, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από τις διαπραγματεύσεις και στην περίπτωση του Ασφαλιστικού. Γι' αυτό, απαιτείται ετοιμότητα, οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς και με μεγαλύτερη ένταση ανάπτυξη αγωνιστικών πρωτοβουλιών και παρεμβάσεων, με σταθμό τα συλλαλητήρια στις 11 Ιούνη.
.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ντελίριο. Απόλαυση. Οίστρος του συντάκτη του Ενωτικού Συλλόγου τις τελευταίες ημέρες, αν και η γραφή του, θυμίζει άνκορμαν στην Υ.ΕΝ.ΕΔ, την αμαρτωλή δεκαετία του '70. (περασμένα μεγαλεία).
 
Να τον συμβουλεύσουμε να γράψει κανένα δοκίμιο περί τεχνών και επιστημών. Έτσι είναι όμως, όταν έχεις περάσει όλη σου την εργασιακή ζωή πουλώντας φρούδες ελπίδες και ανεκπλήρωτα όνειρα με αντάλλαγμα καρέκλες και θώκους γίνεσαι Grand Master, στο εμπόριο. Να ενημερώσουμε λοιπόν το προεδρείο του ΣΥΓΤΕ, πως οι «φερτάκηδες τους» έχουν ισχνή ή επιλεκτική μνήμη. 
 
Στην συγκέντρωση που έγινε για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας, η πρόεδρος του ταμείου, είπε πως πηγαίνοντας κάποια μέρα στο ταμείο συναντήθηκε με ομάδα «συναδέλφων», οι οποίοι  απολάμβαναν το καφεδάκι τους, σε καφετέρια και θεώρησαν σωστό μόλις την είδαν να έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά, απέναντι της. Φαίνεται πως αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία προεδρείου συλλόγου να είναι τόσο πολύ  σφόδρα αντίθετο και εχθρικό, προς το προεδρείο του ταμείου.
 
Σας το είχαμε ξαναγράψει  και στο παρελθόν στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
 
Διαφορετικά κυρίες και κύριοι παντοκράτορες του προεδρείου του συλλόγου κάντε πράξη το «μούγκα στην στρούγκα», κάτι ξέρετε εσείς από αυτά.  

'Όσο αφορά τώρα τις παροχές σας. Δώσατε 80 € σε 515 παιδιά όχι ως δώρο Χριστουγέννων, αλλά κοντέψαμε να φτάσουμε στις Απόκριες και το Πάσχα. Ήταν τότε που είχατε τα εσωκομματικά σας για το ποιος θα είναι ο προεδρεύων. Αφροδισιακή τελικά η καρέκλα και η εξουσία.   
Εκδήλωση για την γιορτή της γυναίκας και δώρο. Μμμμμμ..... μάλιστα, ήταν τότε που κάποιοι, με τις εισφορές όλων των συναδέλφων "βαρούσαν" τα βαριά ζεϊμπέκικα και πόζαραν περιχαρής στις φωτογραφίες! Οι φουκαράδες συνάδελφοι, ειδικά της επαρχίας που δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στην μεγαλειώδη εκδήλωση σας αναρωτιόμαστε, τους στείλατε το φαγητό σε πακέτο και το πρόγραμμα μαγνητοσκοπημένο; (κονσέρβα)!
 
60€, σε πάνω από 300 συναδέλφους..... Εμ είχαμε κοντά και τις εκλογές.... και πόσο να βοηθήσει και αυτή η έρμη η πρώην διοίκηση.... τα πάντα έκανε για να συνεισφέρει και αυτή τον οβολό της...... σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα.  Τι ασφράγιστοι φάκελοι, τι ψήφους από επιτελικά στελέχη της Δ/νσης Ανθρωπίνου Δυναμικού, μέχρι  και ο οδηγός του πρώην προέδρου της Γενικής ψήφισε. Εδώ γελάμε. Δώστε και σώστε!!!  
400 κάρτες παροχών υγείας του Πολυιατρείου... Το 'πάμε στο παρελθόν και θα σας το ξαναπούμε.... Φίλε Τάσο.... Φίλε Δημήτρη Φίλε οδηγέ.......
 
Ούτε μέχρι εκεί δεν ήσασταν ικανοί να διαπραγματευτείτε με τα πρώην αφεντικά σας για τις μειώσεις. Ο μοναδικός σύλλογος που δέχθηκε οριζόντιες μειώσεις από το πρώτο ευρώ, χωρίς καν να μπει στο κόπο να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων. Ούτε καν ο φίλος και μέντορας Τάσος της Alpha δεν το έκανε αυτό. 
 
Ημερολόγια νέου έτους..... Να αλλάξατε φαρμακευτική αγωγή θα σας πούμε εμείς! Σας πειράζει αυτή που χρησιμοποιείτε. Τα ημερολόγια που δώσατε ήταν το προηγούμενο έτος!!!! (Hi  Takis, its me Natasha, A…. This last year), για αυτό τον χρόνο οι συνάδελφοι βολευτήκανε με τα ημερολόγια που τους έδωσε ο σύλλογος της πρώην Αγροτικής!!!!! Το δικό σας το δώρο των Χριστουγέννων προς τους συναδέλφους ποιο ήταν φέτος; Θα μας διαφωτίσετε; 
 
Τις Γκαιμπελικές μεθόδους τις αφήνουμε σε εσάς, που έχετε εντρυφήσει σε αυτές. 'Όλους τους μπαρμπάδες, Sam και Ben τους γνωρίζατε απ’ έξω και ανακατωτά. 'Άμεση πρόσβαση είχατε στα γραφεία τους.
 
Αναρωτιόμαστε μήπως γράφατε και μαζί τις ανακοινώσεις, γιατί την τέχνη της γραφής και της παράθεσης των επιχειρημάτων δεν την κατέχετε. 
 
S.M.S. για κάποια από τα μέλη του προεδρείου του συλλόγου!!!  Τις ανακοινώσεις όπου μπαίνει η υπογραφή σας από κάτω.... τις διαβάζετε τουλάχιστον, ή έχετε «τυφλή» εμπιστοσύνη στον παντοκράτορα μέντορα σας που τις γράφει
(in God we trust!). Να μιλάτε και να αντιπαρατίθεστε με επιχειρήματα, μπορείτε ή πρέπει να σας κάνει νεύμα ο αυτοκράτορας;

Να σας θυμίσουμε κ.κ. του προεδρείου, πως με την μη, υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης, μειώθηκε το ταμιακό επίδομα κάτω από το μισό, δεν υπάρχουν δίωρες, δεν υπάρχουν ονομαστικές-εορταστικές άδειες, χάθηκαν οδοιπορικά, έξοδα περιποίησης πελατείας, επιδόματα θέσης,   η εργασία μας, σύμφωνα με την επιχειρησιακή σύμβαση που υπόγραψε το προεδρείου του Συλλόγου της Τράπεζας Πειραιώς έγκειται στην καλή διάθεση του εργοδότη αλλά και του οικείου Συλλόγου, όπως και οι απολαβές μας που έχουν αστεράκι πλέον επάνω.

Εσάς όταν σας ρωτάνε οι συνάδελφοι, «παλιά σας τέχνη κόσκινο». Περιμένετε τα αποτελέσματα της τριμερούς. Φέξε μου και γλίστρησα θα σας πούμε εμείς!!! Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων είναι ΥΠΟ, σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε αν και είμαστε η μόνη Τράπεζα που όχι απλά δεν είχε πιστωτικό γεγονός όπως άλλες, αλλά είχαμε και κέρδος 85 εκ. €, σύμφωνα με την τελευταία επιστολή του προέδρου της παρά την τελευταία εθελουσία που κόστισε αρκετά χρήματα στην Τράπεζα αλλά και τις αθρόες χρυσοπληρωμένες προσλήψεις από τον ανταγωνισμό.
 
Εσείς πάλι από πλευράς σας, την ρότα σας. Δεν ενδιαφερθήκατε, ούτε για τις εισφορές των συναδέλφων που έφυγαν (για το ταμείο αλληλοβοηθείας), και δεν ενδιαφερθήκατε για την εγγραφή των νέων συναδέλφων που ήρθαν και πάει λέγοντας......

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΙΚΩΝ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ
 
Άσχετο αλλά καλό!!!  - Ύψιστε, αφού καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται γιατί δεν πήγες από την Ευέλπιδων αρχές του μήνα να τελειώσεις την υπόθεση; 
Μάθαμε από κακές γλώσσες πως ήσουνα κρυμμένος μέσα στις φυλλωσιές με κάλυψη, απόκρυψη και παραλλαγή στέλνοντας αντιπροσώπους..........
 
Άσχημο πράγμα η αναμονή για κάποιους άλλους… θυμίζει το μαρτύριο της σταγόνας….
S.M.S. 2 ΑΝΩΝΥΜΟΙ, ΛΑΒΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. 
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ σ.κ.  -  ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ σ.κ.  -  ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
.
.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!


Η Συντονιστική Επιτροπή της  ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ σ.κ., 


Εύχεται σε όλα τα παιδιά των συναδέλφων της πρώην Γενικής τράπεζας και στα παιδιά όλων των εργαζομένων του Ομίλου της τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ, 


ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ 

ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ!  
.

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ ΚΑΙ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΤΕ!

Δεν έγινε ξανά, λόγω έλλειψης  απαρτίας, η χθεσινή έκτακτη Γ.Σ. του ΣΥΓΤΕ, που ήταν προγραμματισμένη για τις 10.30 το πρωί στα γραφεία του Συλλόγου, με θέμα την έγκριση τροποποίησης του καταστατικού και την εκλογή κεντρικής εφορευτικής επιτροπής για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος.


Σε αυτήν προσήλθαν περίπου 25 άτομα, ενώ το καταστατικό προβλέπει για την επίτευξη απαρτίας, τη παρουσία τουλάχιστον 120 συναδέλφων.  Είναι η δεύτερη συνεχόμενη φορά που αναβάλλεται  Γ.Σ.  λόγω έλλειψης απαρτίας.
.  

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΚΑΡΑΗΛΙΔΗ


"Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΧΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ. ΑΝ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΙΛΙΑΣ". ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΣΤΟ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΓΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΥ.


ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΧΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΩ ΑΝΤΑΞΙΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΜΟΥ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΚΟ.


ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΟΠΟΥ Η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΕΡΑΣΕ ΔΙΑ ΠYΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ ΟΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΝΕΥΡΑ, Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΗΤΑΝ ΤΑΜΠΟΥΡΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΣΟΛΩΜΟΥ. ΣΤΙΣ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΠΑΡΕΝΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ, Η ΠΡΟΣΦΙΛΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!! ΟΙ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΟΜΩΣ ΠΕΡΝΑΓΑΝ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΗΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ KAI THN ANAΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΑΣΤΗΡΙΚΤΟΙ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΤΑΡΑΚΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟΧΩΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟ.


ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ (ΤΥΧΑΙΑ?) ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, (ΑΥΘAIΡΕΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΙ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΣΤΗΝ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΟΠΩΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ - ΜΙΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΓΟΝΙΚΩΝ, ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΣΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ,ΠΑΓΩΜΑ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ). 


ΠΟΛΛΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ KAI ΑΡΚΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΚΙΝΗΣΗΣ, NA EΞΑΝΤΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ.


ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, Η ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΗΤΑΝ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΔΗΘΕΝ ΑΦΟΡΙΣΕΙ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΝ ΜΙΑ ΝΥΚΤΙ, (ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ - ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ), ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ!!!
 

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, Η ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ - ΔΑΠΑΝΗΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ, (ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΣ ΛΕΓΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΛΕΜΕ ΘΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΡΟΜΕΣ – ΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ ΚΑΙ ΣΑΚΙΔΙΑ!!!) ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΠΑΚΕΤΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΡΙΣΙΜΑ ΘΕΜΑΤΑ, (KINDER ΕΚΠΛΗΞΗ!!!), ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΑΤΟΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ.


ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΟΜΩΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ, ΚΑΙ PRIVE ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, (ΣΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΦΥΣΙΚΑ) ΚΑΙ ΕΝΩ Ο ΣΥΓΤΕ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ  (ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΕΙΣ!!!), ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΔΙΝΑΝ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΦΤΩΧΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟ.


ΕΝΩ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ, ΑΡΚΕΤΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΟΠΩΣ ΜΑΘΑΙΝΩ, ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ (ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΗΔΗ) ΟΜΑΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΣΟΥΧΤΕΡΗ) ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΩΝ ΠΕΡΙΠΑΤΩΝ.


ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΙ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΟΥΤΕ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙ ΕΝΑ ΣΟΚ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΠΙΟ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ.


ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΜΑΣ. ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΑΜΕΣΑ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΕΔΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΑΜΥΝΕΣ ΜΑΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΑΔΙΦΑΓΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΤΗΣ.


ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΩΣ TELLER ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΑΙΧΜΗΣ ΖΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΑ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΝΩΣΩ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΛΩΜΟΥ. ΑΙΤΗΘΗΚΑ ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΙΝΗΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΞΟΔΕΥΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20.000 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΕΞΟΔΑ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ. ( ΖΗΤΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΑ ΨΗΦΙΣΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΧΟΜΟΥΝ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ).


ΑΥΤΑ ΠΛΕΟΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΟΦΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΙ "ΟΤΑΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ". ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΕΩΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΥΧΕΡΟ, ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ.


ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΒΑΘΥ ΛΗΘΑΡΓΟ ΚΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ, ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΩΡΗΔΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΥΡΩΡΟΥΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ.



ΚΑΡΑΗΛΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΓΤΕ (bkarailidis@gmail.com)



Υ.Γ: ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ Η ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΟΣΟ ΑΥΤΕΣ ΣΥΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΠΛΑΣΤΩΝ ΔΙΛΗΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ Η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ
.
.

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ......

Πάει ένας αιώνας που η συνείδηση της ανθρωπότητας αφυπνίστηκε ξαφνικά και κάποια Κυριακή του Μάη καθιέρωσε την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ. Ο θεσμός αυτός υιοθετήθηκε και από τη χώρα μας το 1928, με την πρωτοβουλία των γυναικείων οργανώσεων.


Οι επέτειοι καθιερώνονται για να θυμίζουν κάποια γεγονότα, που έγιναν σταθμοί στην ιστορία, ή για να τιμηθούν κάποιοι ήρωες. Αλλά, αν ο ανδρικός ηρωισμός στους πολέμους δημιουργείται κάτω από την πίεση μεγάλων γεγονότων και υψηλών καταστάσεων ζωής, ο ηρωισμός της μάνας πηγάζει ελεύθερα μέσα από την ίδια τη φύση της γυναίκας, που στερείται την ελευθερία της, για να ζήσει μια άλλη ελευθερία; Τη χαρά της προσφοράς που κάποτε κρατάει μια ολόκληρη ζωή κατάμεστη, πολλές φορές από αδικίες, στερήσεις, πόνους.


Η πολιτεία θα τιμήσει πραγματικά τη μάνα, αν η μητρότητα προστατευτεί και ενισχυθεί με τα ανάλογα νομοθετικά μέτρα, αν το κράτος δώσει ό,τι καλύτερο έχει στο παιδί για να έχει η μάνα καθημερινή γιορτή, γιατί μάνα και παιδί είναι ένα.


Οσο κι αν έχει συμβολική μόνο σημασία «Η Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας», δίνει την ευκαιρία στον καθένα μας να ανατιμήσει μέσα στη συνείδηση του το μέγεθος του χρέους του σε κείνη που μας χάρισε τη ζωή, που στη μορφή της πρωτοείδαμε το θαύμα του κόσμου τούτου. Χρειάστηκε, όμως, να μεστώσει η ψυχή μας από πλήθος πικρές εμπειρίες, για να εκτιμήσουμε σωστά τις σιωπηλές θυσίες της μάνας και μέσα απ' αυτές να προσεγγίσουμε το νόημα και την ουσία της πραγματικής αγάπης. Και με ώριμη πια κρίση να πούμε πως η μάνα, με τα μητρικά αισθήματά της, βρίσκεται πιο κοντά στα πανανθρώπινα ιδανικά. Και να πούμε ακόμα: Αμποτε οι πολιτικοί όλου του κόσμου να κατάφερναν να κυβερνούν με τη λογική της μητρικής καρδιάς, που τόσο σοφά ξέρει να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα, να συγχωρεί λάθη να αγαπά και το καλό και το κακό παιδί της, ακόμα περισσότερο.


Οι μάνες έχουν το φυσικό προνόμιο να γεννούν ανθρώπους και το ηθικό προνόμιο να πλάθουν ανθρώπους. Κάποτε, όμως αυτό που παίρνουν, δίνουν. Δυστυχία δέχονται από τους ανθρώπους και την κοινωνία, δυστυχία αντανακλούν, χωρίς να το θέλουν, επάνω στα παιδιά τους. Από τα χέρια της βγαίνουν ευτυχισμένα παιδιά όταν και η ίδια, σαν άνθρωπος, είναι ευτυχισμένη.


Η αγάπη της μάνας, που αποτελεί και τον πρωταρχικό παράγοντα για την ομαλή, νοητική και ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού, για να είναι θετική και εποικοδομητική χρειάζεται ευνοϊκές υλικές και ηθικές συνθήκες. Και καταλήγει κανείς στη σκέψη πόσο απαράδεκτο είναι το φαινόμενο μέσα σε σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες τα αιώνια θύματα να είναι: η μάνα, το παιδί, η γυναίκα.


Το ζήτημα της ουσιαστικής προστασίας της μητρότητας είναι μέσα στις κοινωνικές διεκδικήσεις των εργαζομένων και οι κυβερνώντες πολύ καλά γνωρίζουν ότι η υπογεννητικότητα στη χώρα μας έχει άμεση σχέση με τα οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί η γέννηση ενός παιδιού, ιδιαίτερα για την εργαζόμενη μητέρα.


Οι αντιλήψεις, παράλληλα και οι απαιτήσεις από τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας, άλλαξαν. Η μητρότητα είναι μια από τις πλευρές της προσωπικότητας της, αλλά όχι η μοναδική. Εξω από τη σύγχρονη πραγματικότητα είναι πια και οι αντιλήψεις εκείνες που εγκλωβίζανε σε παρωχημένες εποχές τη γυναικεία ύπαρξη και δραστηριότητα μόνο στο ρόλο της μητέρας, καταδικάζοντας τον «έσω» κόσμο της σε νάρκωση, μακριά από τη γιορτή της δημιουργίας και της κοινωνικής δράσης.


Η μάνα - Ανθρωπος δεν έχει στον τόπο μας απασχολήσει όσο θα περίμενε κανείς τη δημοκρατική σύγχρονη εξουσία. Χρειάζεται λοιπόν άλλη μια ισοτιμία της γυναίκας μέσα στην ήδη νομοθετημένη πρόσφατα ισοτιμία της. Χρειάζονται γενναία προστατευτικά μέτρα για τη μητρότητα. Μέτρα, που θα βοηθήσουν τη γυναίκα να μπορεί να βιώνει με χαρά το προνόμιο να γεννά και να ανατρέφει έναν νέο άνθρωπο, το παιδί της. Κι αυτό το δικαίωμα η σύγχρονη εργαζόμενη Ελληνίδα όχι μόνο δεν το απεμπολεί, αλλά το κατοχυρώνει αγωνιστικά. Η προστασία μητρότητας και παιδιού κρίνει αποφασιστικά και τον πολιτισμό της χώρας.
.


Σάββατο 9 Μαΐου 2015

9 ΜΑΗ 1945: 70 ΧΡΟΝΙΑ!

9 ΜΑΗ 1945:

70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!




Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΓΤΕ.


ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΥΓΤE

 
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΓΤΕ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ KAI ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ.
 

ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΟΠΩΣ ΜΕ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΝΕΡΓΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΩ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΜΑΣ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ

 
ΚΑΡΑΗΛΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
 
ΑΘΗΝΑ 05/05/2015
.

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ: ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ......

 
«Πλανόδιοι αργυραμοιβοί στους δρόμους 
παζάρευαν τις μέρες μας
με αμφίβολα νομίσματα
από μελλοντικές αβέβαιες εποχές»
                                   
 (Τάσος Λειβαδίτης)

 
Το ΔΝΤ, ό,τι πιο μισητό για όλους τους λαούς της υφηλίου που βίωσαν τη «βοήθεια» πέφτοντας στα νύχια του, που από την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα μέχρι την Λετονία και τις Φιλιππίνες απ’ όπου πέρασε άφησε «καμένη γη», που από το 2010 όταν και έκανε απόβαση στην Ελλάδα οι συνταγές του μετέτρεψαν τον τόπο σε «βομβαρδισμένο» τοπίο, συνεχίζει να μας «σώζει». Και η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται μαζί του για τη «σωτηρία» μας…


    Η ΕΕ, το όργανο των πολυεθνικών, που η κοινωνική της «ευαισθησία» αποτυπώνεται στα 30 εκατομμύρια άνεργους και στα 100 εκατομμύρια φτωχούς των κρατών – μελών της, που τα ανώτερα κλιμάκιά της θωπεύουν ναζιστές στην Ουκρανία και φασίστες στις Βαλτικές χώρες, που η ένταξη της χώρας μας στον λάκκο της εδώ και 35 χρόνια έχει επιφέρει την παραγωγική αποσάρθρωση του τόπου,  που συγκροτεί τρόικες και επιβάλλει Μνημόνια, συνεχίζει να μας «σώζει». Και η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση συνεχίζει να διαπραγματεύεται με τους «θεσμούς» της για τη «σωτηρία» μας…


    Η κυβέρνηση – η «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση – που θα καταργούσε τα Μνημόνια από το βράδυ των εκλογών αλλά στις 20 Φλεβάρη υπέγραψε την παράτασή τους, που θα έβαζε τέλος στην κοινωνική αδικία αλλά τώρα διακηρύσσει την «δίκαιη» (!) λιτότητα, που δεν θα διαπραγματευόταν τίποτα αντιλαϊκό αλλά τώρα (αρκεί μια ανάγνωση της χτεσινής κοινής ανακοίνωσης Τσίπρα – Γιούνκερ) διαπραγματεύεται τα πάντα, τη μια μέρα υποκρίνεται ότι «σπάει» τις διαπραγματεύσεις και την άλλη πανηγυρίζει για τους επερχόμενους «έντιμους συμβιβασμούς»… 
.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ: Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ




 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Πρωτομαγιά του 1909 ήρθε στο φως ο ποιητής της Ρωμιοσύνης......










 ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ

«Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Πολύ μακρύς, αδελφέ μου./ Οι χειροπέδες βάραιναν τα χέρια./ Τα βράδια που ο μικρός γλόμπος κουνούσε το κεφάλι του λέγοντας “πέρασε η ώρα”/ εμείς διαβάζαμε την ιστορία του κόσμου σε μικρά ονόματα/ σε κάποιες χρονολογίες σκαλισμένες με το νύχι στους τοίχους των φυλακών/ σε κάτι παιδιάστικα σχέδια των μελλοθάνατων (…)/ πίσω απ” τα σίδερα του τμήματος μεταγωγών/ κοντά στο θάνατο που δε λέει “αύριο”/ ανάμεσα σε χιλιάδες δεκανίκια από πικρά σακατεμένα χρόνια/ εσύ λες “αύριο” και κάθεσαι ήσυχος και βέβαιος/ όπως κάθεται ένας δίκαιος άνθρωπος αντίκρυ στους ανθρώπους./
    
Αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους μπορεί να “ναι κι από αίμα – όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα – μπορεί να “ναι κι απ” το λιόγερμα που χτυπάει στον απέναντι τοίχο/ Κάθε δείλι τα πράγματα κοκκινίζουν πριν σβήσουν/ κι ο θάνατος είναι πιο κοντά(…)/
    
Κείνες τις ώρες σφίγγεις το χέρι του συντρόφου σου,/ γίνεται μια σιωπή γεμάτη δέντρα/ το τσιγάρο κομμένο στη μέση γυρίζει από στόμα σε στόμα/ όπως ένα φανάρι που ψάχνει το δάσος – βρίσκουμε τη φλέβα/ που φτάνει στην καρδιά της άνοιξης.
    
Χαμογελάμε(…)/  Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο/ κι αυτόν τον ουρανό δεν μπορούν να μας τα πάρουν (…)»
    
«Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά/ 

Καταλαβαινόμαστε τώρα, δε χρειάζονται περισσότερα./ Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί./ Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ” όλες τις καρδιές, σ” όλα τα χείλη./
  
  Έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη./ Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε,/ «Τέτοια ποιήματα, σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα»./ Αυτό θέλουμε κι εμείς./
     
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ” τον κόσμο./
Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο./(…)
   
 Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ… δύσκολος δρόμος./ Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος. Τον κρατάς/ όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου και μετράς το σφυγμό του/ πάνου σε τούτο το σημάδι που άφησαν οι χειροπέδες./
Κανονικός σφυγμός. Σίγουρο χέρι. Σίγουρος δρόμος».




 Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ




«Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,/ πουλάκι της φτωχιάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,/ Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς που κλαίω/ και δε σαλεύεις, δε γρικάς τα που πικρά σου λέω;(…)/
    
Πουλί μου, εσύ που μου “φερνες νεράκι στην παλάμη/ πώς δε θωρείς που δέρνουμαι και τρέμω σαν καλάμι;/ Στη στράτα εδώ καταμεσής τ” άσπρα μαλλιά μου λύνω/ και σου σκεπάζω της μορφής το μαραμένο κρίνο.(…)/
   
 Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,/ άνοιξη, γιε, που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω/  Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις/ άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης(…)/
   
 Και μου ιστορούσες με φωνή γλυκιά, ζεστή κι αντρίκεια/ τόσα όσα μήτε του γιαλού δε φτάνουν τα χαλίκια/ Και μου “λεες, γιε, πως όλ” αυτά τα ωραία θα “ναι δικά μας,/ και τώρα εσβήστης κι έσβησε το φέγγος κι η φωτιά μας./
    
Βασίλεψες, αστέρι μου, βασίλεψε όλη η πλάση,/ κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει./ Κόσμος περνά και με σκουντά, στρατός και με πατάει/ κι εμέ το μάτι ουδέ γυρνά κι ουδέ σε παρατάει./
    
Και δες, μ” ανασηκώνουνε χιλιάδες γιους ξανοίγω,/ μα, γιόκα μου, απ” το πλάγι σου δε δύνουμαι να φύγω./ Ομοια ως εσένα μου μιλάν και με παρηγοράνε/ και την τραγιάσκα σου έχουνε, τα ρούχα σου φοράνε.(…)/
     
Και να που ανασηκώθηκα το πόδι στέκει ακόμα,/ φως ιλαρό, λεβέντη μου, μ” ανέβασε απ” το χώμα./ Τώρα οι σημαίες σε ντύσανε. Παιδί μου, εσύ, κοιμήσου,/ κι εγώ τραβάω στ” αδέρφια σου και παίρνω τη φωνή σου./
    
Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι./ Γιε μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε./ Δες, πλάγι μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλαραίοι, -/ όλοι στητοί και δυνατοί και σαν κι εσένα ωραίοι./
    
Ανάμεσά τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο, -/ το θώρι σου στο θώρι τους μυριοζωγραφισμένο.(…)/
     
Κι ακολουθάς και συ νεκρός, κι ο κόμπος του λυγμού μας/ δένεται κόμπος του σκοινιού για το λαιμό του οχτρού μας./ Κι ως το “θελες (ως το “λεγες τα βράδια με το λύχνο)/ ασκώνω το σκεβρό κορμί και τη γροθιά μου δείχνω./
    
Κι αντίς τ” άφταιγα στήθια μου να γδέρνω, δες, βαδίζω/ και πίσω από τα δάκρυα μου τον ήλιον αντικρίζω./ Γιε μου, στ” αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου,/ σου πήρα το ντουφέκι σου, κοιμήσου, εσύ, πουλί μου».

    «Γιε μου, είχε συναχτεί προψές το βράδι/ όλ” η φτωχολογιά μας, η αργατειά μας/ οι ματιές τους αστράφταν στο σκοτάδι/ σαν κάρβουνα πυρά και τρομερά/ κι ανάμεσά τους χτύπαγε η καρδιά μας/ γιομάτη εμπιστοσύνη και χαρά/
   

Έτσι, καθώς με κλείναν γύρα – γύρα/ μορφές που ιδρώσαν, κλάψαν και πασκίσαν,/ ψημένες απ” του πέλαου την αρμύρα,/ σκαμμένες απ” το κρύο κι απ” το χιονιά,/ ένιωσα, τάχα, αδέλφια μου πως είσαν/ κ” ήβρα στη σκιά τους ήλιο, απανεμιά/
    
Στη μέση της πλατείας κάποιος μιλούσε/ δεν ξέρω ποιος, μα ξέρω ότι η λαλιά του/ την ίδια την καρδιά μου αντιλαλούσε:/ «Μας κλέβουν τον ιδρώ μας, το ψωμί,/ για να φτιάξουνε σύνεργα θανάτου,/ και βόλια μας πετούν για πλερωμή»./
     
Και τότε οι γαλονάδες πέσαν, γιε μου,/ κ” είδα να δέρνουν, να τσαλαπατάνε/
κ” είδα τη φρίκη ακέρια του πολέμου./ Μας λένε: «οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι είναι οχτροί»/ μα τους Ρωμιούς, Ρωμιοί να τους χτυπάνε;/ Γιε μου, έχεις δίκιο, εχτροί μας είναι Αυτοί».
.