Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!


Ευχόμαστε  ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ στους εργαζόμενους της πρώην Γενικής τράπεζας  και στις οικογένειές τους και σε όλους τους εργαζόμενους του ομίλου της τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ,  στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, στους Ελληνες εργαζόμενους σε άλλες χώρες, στους πρόσφυγες και μετανάστες, που ζουν μόνιμα ή παραμένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.

Η χρονιά που φεύγει πρόσφερε πλούσια πείρα για το ότι τα αδιέξοδα του συστήματος, οι τεράστιες αντιθέσεις του, δεν μπορούν να επιλυθούν προς όφελος των λαών, από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τον βάρβαρο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Δεν αποκλείεται μια νέα, πιο βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση, ενώ ήδη βρισκόμαστε μπροστά σε επικίνδυνες γεωπολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στην περιοχή μας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να κρύψει αυτήν τη σκληρή - για τον λαό - πραγματικότητα, την οποία, άλλωστε, συνδιαμορφώνει με την πολιτική της. Γι' αυτόν το λόγο χρησιμοποιεί ψευδεπίγραφα συνθήματα για «δίκαιη ανάπτυξη», «νέα εποχή», για «ειρήνη και σταθερότητα», που δήθεν υπηρετεί η εξωτερική της πολιτική.

Η «νέα εποχή» δεν καταργεί κανέναν από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους, δεν ανατρέπει τις δεσμεύσεις για ματωμένα πλεονάσματα, δεν ακυρώνει την ασφυκτική επιτροπεία, που είναι υποχρεωτική για όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Το ακριβώς αντίθετο. Η διαιώνιση και κλιμάκωση της εργασιακής ζούγκλας, της φοροληστείας, των πλειστηριασμών, της υποβάθμισης - ακόμη και κρίσιμων για την ανθρώπινη ζωή - κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, είναι το «προαπαιτούμενο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία ορκίζονται όλα τα άλλα κόμματα. Είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να στηριχτούν οι επενδύσεις και τα κέρδη του κεφαλαίου, το οποίο απολαμβάνει ακόμη περισσότερα προνόμια, όπως αποδεικνύει και ο φετινός κρατικός προϋπολογισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να επέστρεψε, έστω και ασθενικά, δεν επέστρεψαν όμως οι τεράστιες απώλειες, που είχαν οι εργαζόμενοι, ο λαός στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Η επιστροφή ενός ελάχιστου μέρους από την τεράστια ληστεία σε βάρος του λαού, με τη μορφή «μερισμάτων» και «επιδομάτων» προς την ακραία φτώχεια, «ανακύκλωσης της ανεργίας», δεν είναι ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας. Είναι το «καρότο», για να αποσπάσουν την ανοχή του λαού στη διαιώνιση της σημερινής βαρβαρότητας, να ρίξουν στα τάρταρα τις απαιτήσεις του, να τον κάνουν να συμβιβαστεί με τα «ελάχιστα». Ούτε κι αυτά.

Η φτώχεια και η εκμετάλλευση, πάνω μάλιστα στην «κινούμενη άμμο» των ανησυχητικών εξελίξεων στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία, είναι η μία όψη του νομίσματος, όπου στην άλλη βρίσκεται η όξυνση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρωτοστατεί στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για χάρη των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου. Μετατρέπει τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Αναβαθμίζει τις σχέσεις με κράτη - δολοφόνους, όπως το Ισραήλ. Δαπανά 4 δισ. ευρώ για ΝΑΤΟικές δαπάνες. Στην προσπάθειά της να ξεπλύνει τον ιμπεριαλισμό, λανσάρει την πολιτική της με συνθήματα ενάντια στον εθνικισμό, υπέρ της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών. Φτάνει σε σημείο ανυπέρβλητου θράσους να επικαλείται τους ηρωικούς αγώνες του λαού μας.

«Κερασάκι στην τούρτα» αυτής της πολιτικής ήταν η «συμφωνία των Πρεσπών», που διατηρεί το σπέρμα του αλυτρωτισμού, ενισχύοντας τον εθνικισμό και από τις δύο μεριές των συνόρων. Αυτή η συμφωνία συνάφθηκε για να χωθούν οι λαοί των Δυτικών Βαλκανίων στους ιμπεριαλιστικούς «λάκκους των λεόντων» των ΝΑΤΟ - ΕΕ, να αποδυναμωθεί η αντίστοιχη επιρροή άλλων κέντρων, όπως η Ρωσία και η Κίνα.

Αυτή η πολιτική δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια στους λαούς, όπως ισχυρίζονται η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού δόγματος. Είναι μια πολιτική γραμμή, που στρέφεται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και που οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να βυθίσει τη χώρα μας βαθύτερα μέσα στους αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και την Κύπρο, με την ανοχή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει την παραπάνω εκτίμηση.

Η πάλη για την αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημα και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μαζί με τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στις επεμβάσεις, στη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και σχεδιασμούς, πρέπει να μπουν στην προμετωπίδα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Πρέπει ταυτόχρονα να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου για τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις σε όλες τις επερχόμενες εκλογικές μάχες:
  • Για να καταδικαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε τον συνεχιστή της αντιλαϊκής πολιτικής των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας παράλληλα να δώσει «αριστερή» νομιμοποίηση στα μνημόνια, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ.
  • Για να μη δοθεί άφεση αμαρτιών στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που επιδιώκουν να αναβαπτιστούν στη λαϊκή συνείδηση, αξιοποιώντας τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Για να απομονωθεί η Χρυσή Αυγή, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό, που πρέπει να είναι αγώνας ενάντια στις αιτίες που τους τρέφουν.
  • Για να δυναμώσουν η ελπίδα, η εργατική - λαϊκή αντεπίθεση, χρειάζεται ένα ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ: Στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στους Δήμους και τις Περιφέρειες.
Αλλωστε, η αντιλαϊκή στρατηγική και η υλοποίησή της έχουν εξίσου τη σφραγίδα των κυβερνήσεων, της ΕΕ, των τοπικών αρχών, που στηρίζουν τους σημερινούς «μονόδρομους» και εχθρεύονται τα λαϊκά δικαιώματα. Οι τραγικές καταστροφές στο Μάτι και τη Μάνδρα είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της συνυπευθυνότητας. Δεν είναι όμως το μόνο.

Απευθυνόμαστε με θάρρος σε εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, σε αγωνιστές, αριστερούς, προοδευτικούς, ανθρώπους που δεν θέλουν να συμβιβαστούν με τη σημερινή μιζέρια, με τη φθορά συνειδήσεων, την ηττοπάθεια, που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Απευθυνόμαστε σε λαϊκό κόσμο, που αντιλαμβάνεται ότι δεν αποτελεί λύση το πισωγύρισμα σε προηγούμενες και χρεοκοπημένες πολιτικές επιλογές, στο όνομα του «μικρότερου κακού».

Το 2019 μπορεί να αποτελέσει μια χρονιά συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στις εκλογικές μάχες, πρώτα απ' όλα μέσα στον αγώνα, στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς. Εκεί μπορούμε να βρούμε κοινό βηματισμό, διέξοδο πάνω στο κρίσιμο ζήτημα: Στο πώς θα διαμορφωθεί μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία, όχι μόνο για να διεκδικήσουμε ανακούφιση από τα σημερινά οξυμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για τη ριζική ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά φτώχεια, ανεργία, κρίσεις, πολέμους. Για το Σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ!
.


Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, 

ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ




.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΣΤΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ!


«Μπροστά οι δικές μας ανάγκες - Οχι τα κέρδη των λίγων»: Με το σύνθημα αυτό απεργούν αύριο και διαδηλώνουν εργαζόμενοι και συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα.


Με την πανεργατική πανελλαδική απεργία, με τις συγκεντρώσεις που διοργανώνουν σε πάνω από 60 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα Σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές που ανταποκρίνονται στο κάλεσμά του, κορυφώνουν τη μαχητική δραστηριότητα που ανέπτυξαν όλο το προηγούμενο διάστημα, με αγωνιστικές πρωτοβουλίες, συλλογικές διαδικασίες, περιοδείες, εξορμήσεις και πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς.


Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 π.μ., στην Ομόνοια.


Στη Θεσσαλονίκη, στις 10 π.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου.


Στον Πειραιά, στις 10.30 π.μ. στην είσοδο του ΣΕΜΠΟ στην COSCO.


Στο Κορωπί, στις 11 π.μ., στην πλατεία Ελευθερίας, θα γίνει η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής.


Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στις απεργιακές συγκεντρώσεις έχουν απευθύνει επίσης η ΠΑΣΕΒΕ, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η ΟΓΕ, Ομοσπονδίες και Σύλλογοι αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων.
.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

 
Ανοιξε τις πύλες του χτες το ιστορικό κτιριακό συγκρότημα του Πολυτεχνείου στην Πατησίων, σημαίνοντας την έναρξη του τριήμερου εορτασμού για τον λαϊκό ξεσηκωμό του Νοέμβρη του 1973, που και φέτος, 45 χρόνια μετά, θα κορυφωθεί με τη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην αμερικάνικη πρεσβεία, αύριο Σάββατο.

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΕΤΑΠ ΚΑΙ ΣΥΓΤΕ


ΑΘΗΝΑ 8/11/2018
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Όπως είχαμε δεσμευτεί και στο παρελθόν μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, ο  Σύλλογος της Αγροτικής Τράπεζας και ο Σύλλογος της Γενικής Τράπεζας, συνεργάζονται σταθερά για την επίλυση εργασιακών ζητημάτων που απασχολούν τους εργαζόμενους στο χώρο του Ομίλου Πειραιώς. 

Χθες, κατόπιν αιτήματος των δύο σωματείων προς Διεύθυνση Ανθρωπίνου Δυναμικού, πραγματοποιήθηκε άμεσα η  συνάντηση με τη Γεν. Διευθύντρια κ. Α. Μακαριγάκη, με θέμα την  αποσαφήνιση των προθέσεων της Τράπεζας αναφορικά με την γνωστοποίηση των προθέσεων της για πιθανή εφαρμογή εθελοντικής  άδειας  άνευ αποδοχών και  της εθελοντικής μερικής  απασχόλησης.

Η θέση της κας Μακαριγάκη, κινήθηκε  αφενός μεταξύ της επισήμανσης  ότι δεν υπήρξε επίσημη  σχετική ανακοίνωση της Τράπεζας  και αφετέρου της  ταυτόχρονης  υπεράσπισης των  ανεπίσημων «οικειοθελών» προθέσεων της. 

Σίγουρα η Διοίκηση διερευνά και δοκιμάζει τα όρια μας σε Συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Σίγουρα τη «δελεάζει»  η  ποικιλότροπη μεταφορά των βαρών  στις πλάτες των εργαζομένων. Σίγουρα δεν θα σταματήσει να απεργάζεται αντεργατικές μεθοδεύσεις  και να δημιουργεί κλίμα  φόβου και ανασφάλειας,  συνεπικουρουμένη έντεχνα  από τους συνήθεις ύποπτους καλοθελητές.
 
Η καλύτερη απάντησή μας απέναντι σε οποιαδήποτε μεθόδευση,  είναι η ενότητα και η αποφασιστικότητα όλων μας. Η άμεση και ξεκάθαρη αντίδραση της ΟΤΟΕ, των Συλλόγων και σύσσωμων των συναδέλφων έδειξε τον δρόμο. 

Απορρίπτουμε οποιοδήποτε σχέδιο της Διοίκησης  οδηγεί σε υπονόμευση και  αποσταθεροποίηση των εργασιακών μας σχέσεων. Η διαρκής υποχώρηση στην υποβάθμιση των δικαιωμάτων μας πρέπει να σταματήσει. 

Όλοι μαζί, ενωμένοι και δυνατοί, συνεχίζουμε να παλεύουμε για την προάσπιση των θέσεων εργασίας και των  δικαιωμάτων μας

Προτεραιότητα μας είναι η διασφάλιση ΟΛΩΝ των θέσεων εργασίας και των κεκτημένων εργασιακών μας δικαιωμάτων , χωρίς την παραμικρή ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. 




Για τα Δ.Σ. των Συλλόγων:

Σύλλογος Εργαζομένων Τράπεζας Αγροτικής Πειραιώς
             Ο Πρόεδρος                                        Η Γ. Γραμματέας
Παναγιώτης Αδαμόπουλος                             Ηρώ Φίλη


Σύλλογος Υπαλλήλων Τράπεζας Γενικής Πειραιώς
Ο Πρόεδρος                        Ο Γ. Γραμματέας
Πολύζος Θεοφάνης           Γεωργούλης Διονύσιος
.


Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.


Η Τράπεζα Πειραιώς για ακόμα μια φορά στην “πρωτοπορία” του τραπεζικού συστήματος


ΒΓΑΖΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ “ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ” ΑΔΕΙΑΣ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ
 ΚΑΙ “ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ” ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ!


Μετά τα Breakfast με τη Διοίκηση και τα Φεστιβάλ Αξιών ήρθε και ο … λογαριασμός, για τους εργαζόμενους φυσικά. Με περίσσιο θράσος, όπως ενημερωθήκαμε από την ανακοίνωση του ΣΕΤΠ,  η Διοίκηση της Τράπεζας ανακοίνωσε ότι ετοιμάζει πρόγραμμα “εθελοντικής” άδειας άνευ αποδοχών και “εθελοντικής” μερικής απασχόλησης. Ούτε ως ανέκδοτο δεν μπορεί να σταθεί η “εθελοντική” συμμετοχή, αφού όποιος θα ήθελε ενδεχομένως να κάνει χρήση τέτοιων “διευκολύνσεων” έχει ήδη πάρει την εθελούσια.


Είναι προφανές ότι το τραπεζικό σύστημα, αφού εξάντλησε τις δυνατότητες μείωσης του προσωπικού μέσω “εθελουσιών” εξόδων, βελούδινων απολύσεων δηλαδή, θα επιδιώξει πλέον με κάθε τρόπο να απαλλαγεί από όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους με δικαιώματα, είτε τρομοκρατώντας κάποιους εργαζόμενους για να φύγουν με εθελούσια πριν τους στείλουν σε άδεια άνευ αποδοχών, είτε προχωρώντας  και σε απολύσεις.


Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ αυτά τα σχέδια προφανώς είναι στα σκαριά εδώ και αρκετό καιρό, η ΔΑΔ κάλεσε σε συνάντηση το ΣΕΤΑΠ την Δευτέρα 29/10 για το εφάπαξ και δεν ανέφεραν τίποτα για τα σχέδιά τους. Τέτοια απαξίωση από την Τράπεζα για τους εκπροσώπους των εργαζομένων!


Συνάδελφοι,

η συνδικαλιστική τακτική της ταξικής συνεργασίας με την εργοδοσία, μόνο την εργοδοσία μπορεί να εξυπηρετεί. Αυτή η τακτική οδήγησε το κίνημα σε υποχώρηση, αυτή η τακτική έχει αποθρασύνει την εργοδοσία. Επιβάλλεται η Διοίκηση της Τράπεζας να πάρει άμεση απάντηση από το σύνολο των εργαζόμενων της Πειραιώς. Να συνεδριάσουν άμεσα από κοινού τα ΔΣ των 6 Συλλόγων για την προκήρυξη πολύμορφων κινητοποιήσεων, γενικές συνελεύσεις, 2ωρη στάση εργασίας την Πέμπτη 1/11 με συγκέντρωση στο Αμερικής 4  και συμμετοχή στην απεργία της 14/11/2018. 
.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.



"Η 28η Οκτωβρίου 1940 και τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δεκαετία του 1940 αποτελούν πηγή αγωνιστικής έμπνευσης και εξαγωγής ιστορικών διδαγμάτων. Αποτίουμε φόρο τιμής, σε όλους κι όλες, τους αγωνιστές και αγωνίστριες, που με οποιονδήποτε τρόπο βγήκαν στο δίκαιο αγώνα, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, διώχτηκαν, έδωσαν και τη ζωή τους για τα δίκια και τη λευτεριά του λαού μας"

Χρονικό για τη δράση των τραπεζοϋπαλλήλων στην περίοδο της Κατοχής
Από την εποχή της μεταξικής δικτατορίας τα περισσότερα Σωματεία στις τράπεζες ανήκουν στη ΓΣΕΕ, που τότε ονομαζόταν «Εθνική» και ελεγχόταν πλήρως από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
Σχεδόν σε όλα τα Σωματεία το Διοικητικό Συμβούλιο ήταν ουσιαστικά διορισμένο από τις διοικήσεις των τραπεζών, με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό να έχει τις ρίζες του στο κίνημα των τραπεζοϋπαλλήλων από την ίδρυσή του.

Η ίδρυση της ΕΣΤΟ
Με την ίδρυση του Εργατικού ΕΑΜ ξεκινούν να στήνονται οι πρώτοι παράνομοι ΕΑΜικοί μηχανισμοί μέσα στις τράπεζες αφού ήδη έχουν σε ορισμένες στηθεί και οι πρώτοι παράνομοι κομματικοί πυρήνες.
Στα μέσα του 1942 έχει ανατραπεί ο συσχετισμός υπέρ του ΕΑΜ στις περισσότερες τράπεζες. Ενώ τον Ιούνη του 1942 με την καθοδήγηση του ΕΑΜ ιδρύεται η ΕΣΤΟ (Επιτροπή Συνεργασίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων) με πρωτοβουλία των Συλλόγων της Εθνικής, της Αγροτικής και της Τράπεζας της Ελλάδας και τον επόμενο μήνα εντάσσονται στην ΕΣΤΟ ο Σύλλογος της Τράπεζας Αθηνών και τα Σωματεία των εισπρακτόρων και κλητήρων της Εθνικής και της Αγροτικής.
Μέχρι την απελευθέρωση η ΕΣΤΟ, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, διαχειρίστηκε με επιτυχία τις απεργίες στον κλάδο, αλλά και τη συμμετοχή του κλάδου στις μεγάλες απεργίες ενάντια στην πολιτική επιστράτευση, ενάντια στην τρομοκρατία και τη δράση των Ταγμάτων Ασφαλείας.
Με την ΕΣΤΟ και την οργάνωση της πάλης για την επιβίωση, την περίοδο της Κατοχής ο κλάδος πρώτη φορά κατακτά τους Συνεταιρισμούς στις τράπεζες, με την επίβλεψη ουσιαστικά της ΕΑΜικής Εθνικής Αλληλεγγύης να στελεχώνει τους πρώτους Συνεταιρισμούς στις τράπεζες εξασφαλίζοντας τρόφιμα για τους εργαζόμενους του κλάδου, τις οικογένειές τους, μέρος του λαού αλλά και του ΕΛΑΣ της Αθήνας, ειδικά την περίοδο του Δεκέμβρη του 1944.


Ο πρώτος πυρήνας
Ο πρώτος παράνομος κομματικός πυρήνας στις τράπεζες φαίνεται ότι φτιάχτηκε στην Εθνική Τράπεζα τον Ιούνη του 1941 με επικεφαλής τον Κώστα Χαύτα και καθοδηγητή τον παλιό Ακροναυπλιώτη Σπύρο Αντύπα.
Ο κομματικός πυρήνας με την ίδρυση του ΕΑΜ στήνει την πρώτη οργάνωση του ΕΑΜ στο Κεντρικό Κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας. Η παράνομη ακόμα οργάνωση του ΕΑΜ στην Εθνική, έχει διάρθρωση σε 3άδες και μοιρασμένες τις αρμοδιότητες για υπεύθυνο Τύπου, ιδεολογικό, συνδικαλιστικό και οικονομικό υπεύθυνο.
Το ΕΑΜ της Εθνικής Τράπεζας εξέδιδε την παράνομη εφημερίδα ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ.
Στο φύλλο 9 της ΛΑΟΚΡΑΤΙΑΣ διαβάζουμε ρεπορτάζ για τα προβλήματα της γυναίκας υπαλλήλου στην Εθνική και τις διεκδικήσεις της, για την τρομοκρατία του διευθυντή του καταστήματος στον Πειραιά για να μη συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στις κινητοποιήσεις του ΕΑΜ και αποχαιρετιστήριο του Συλλόγου Εργαζόμενων προς τον εκτελεσμένο κομμουνιστή υπάλληλο της Εθνικής Πέτρο Γρούμπο.
Την πρώτη επίσημη εμφάνισή της η Οργάνωση του ΕΑΜ στην Εθνική Τράπεζα την κάνει το Νοέμβρη του 1941 στην απολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Εργαζομένων με ομιλητή τον κομματικό υπεύθυνο Κώστα Χαύτα. Ενώ στις εκλογές εκλέγεται το πρώτο ΕΑΜικό ΔΣ στην Εθνική Τράπεζα με το ΕΑΜ να εκλέγει 10 μέλη στο ΔΣ.
Στην πρώτη Οργάνωση του ΕΑΜ στην Εθνική Τράπεζα συμμετείχαν οι: Κώστας Χαύτας, Φράγκος Λευτέρης, Μπάμπης Ζεγκίνης, Βέρης Δροσόπουλος, Ηλίας Τσιρίβας, Νίκος Σταματόπουλος, Τάσος Τούντας, Κώστας Μπάκας, Παντελής Δημάκος, Νίκος Δρουσαΐτης, Νίκος Αντωνόπουλος, Ξενοφών Χονδρομήτρος, Σπύρος Παπαγεωργίου, Θεόδωρος Ευθυμίου, Βασίλης Κωνσταντινόπουλος, Θεόφιλος Μπαρτζώκας, Χρήστος Γιαριμούστας, όλοι εργαζόμενοι στο Κεντρικό Κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας.


Η απεργία του '43
Με αντίστοιχο τρόπο στήθηκε και η Οργάνωση του ΕΑΜ στην Τράπεζα της Ελλάδας με την πρώτη παράνομη 3άδα να αποτελείται από τους Μαυράκη Νίκο, Βαχλιώτη Γιώργο, Δημάκη Κώστα. Πρώτη αποστολή της ήταν να διαλαλεί τα επιτεύγματα του ΕΛΑΣ στους συναδέλφους και ανάλογα τις αντιδράσεις να χαρτογραφεί κόσμο για να ανοίξει στη συνέχεια τους πολιτικούς δεσμούς μαζί του.


Σταθμός στη δράση του ΕΑΜ στις τράπεζες την περίοδο της Κατοχής ήταν η πολυήμερη απεργία των τραπεζοϋπαλλήλων τον Απρίλη του 1943.
Με απόφαση της ΕΑΜικής ΕΣΤΟ οι εργαζόμενοι στις τράπεζες κατεβαίνουν σε λευκή απεργία για να διεκδικήσουν συσσίτιο και αύξηση μισθών. Μετά τη μαζικότητα των δύο πρώτων ημερών η κινητοποίηση παίρνει χαρακτήρα γενικής απεργίας στις τράπεζες, συναντά την αντίδραση των κατακτητών και ξεκινούν συλλήψεις συνδικαλιστών του ΕΑΜ στις τράπεζες. Συλλαμβάνονται 21 συνδικαλιστές - μέλη του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Η απεργία κρατά 17 μέρες, συμμετέχουν πάνω από 7.000 εργαζόμενοι και λύεται όταν κερδίζουν από την κυβέρνηση Ράλλη: Απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων συνδικαλιστών, άρση της απόφασης για απόλυση από την εργασία τους των συνδικαλιστών που πρωτοστάτησαν στην απεργία, αύξηση 50% του μισθού, επίδομα 98% του μισθού στους υπαλλήλους των μικρών τραπεζών, ενίσχυση του συσσιτίου.
Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ, όργανο του Εργατικού ΕΑΜ, γράφει για την πολυήμερη και μαζική απεργία των τραπεζοϋπαλλήλων: «Μετά από 3 εβδομάδες απεργία οι υπάλληλοι στις τράπεζες επιστρέφουν στη δουλειά τους με το κεφάλι ψηλά. Ο προδότης Ράλλης δέχτηκε τα περισσότερα από τα αιτήματά τους. Οι Γερμανοί έβγαλαν διατάγματα για επιστράτευση των απεργών, για επίταξη των απεργών, για έκτακτα στρατοδικεία, έκαναν δεκάδες συλλήψεις συνδικαλιστών».
«Τα διδάγματα αυτού του αγώνα των τραπεζιτικών, είναι:
·         Η νικηφόρα απεργία τους σε συνθήκες τριπλού φασισμού, υπό την απειλή στρατοδικείων, είναι μια τεράστιας σημασίας πολιτική νίκη όλου του λαού γιατί δείχνει ακόμα μια φορά ότι μπροστά στη μαχητική θέληση των εργαζομένων, ξεκουρελιάζονται όλα τα τρομοκρατικά μέτρα του αντιπάλου.
·         Ο εχθρός τρέμει μπροστά στην επέκταση του αγώνα σε άλλους κλάδους ταυτόχρονα, γιατί η μαζικότητα και ο συντονισμός είναι όπλο κατά του αντιπάλου.
·         Οι τραπεζιτικοί έχουν Διοικητικά Συμβούλια με πλειοψηφία το ΕΑΜ, δηλαδή εργαζόμενους που υπηρετούν τα συμφέροντά τους και όχι διορισμένους από τους διευθυντές των τραπεζών, για αυτό είχε μαζικότητα και αντοχή ο αγώνας τους».

Αυτός ο πολυήμερος αγώνας έγινε σε συνθήκες τρομοκρατίας, σε συνθήκες φόβου και ηττοπάθειας μέρους των υπαλλήλων από τη διορισμένη από τους Γερμανούς εργοδοσία. Αξίζει να έχουμε την εικόνα ότι μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδας σε 1.500 εργαζόμενους οι 200 είχαν διοριστεί από τη Μιλίτσια (τη Μυστική Αστυνομία της φασιστικής Ιταλίας), ενώ πάνω από 100 προσλήψεις έκανε η Γκεστάπο, αφού στην Τράπεζα της Ελλάδας υπήρχε μόνιμα ένοπλο τμήμα των Γερμανών με προσωπικό που μάζευε τα πληθωριστικά χρήματα που τυπώνονταν και τα διακινούσε στις υπόλοιπες τράπεζες.

Πολύμορφη δράση
Στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ, όργανο του ΕΑΜ τραπεζικών υπαλλήλων Αθήνας - Πειραιά στο φύλλο 2, τον Απρίλη του 1943, διαβάζουμε για τη δράση των τραπεζοϋπαλλήλων μέσα στην Κατοχή.
·         Μετά από κινητοποιήσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος πέτυχαν το συσσίτιο να το διαχειρίζεται ο Σύλλογος των εργαζομένων και όχι οι κατακτητές. Ηδη το αίτημα για 2.600 θερμίδες συσσίτιο την ημέρα ανά εργαζόμενο έχει αρχίσει και γενικεύεται και στις άλλες τράπεζες ως κοινό αίτημα.
·        
 Στην Εθνική με μαζική παράσταση εργαζομένων μαζί με το ΕΑΜικό ΔΣ τους πέτυχαν επίδομα στο μισθό για τα εισιτήριά τους, συσσίτιο για τα μέλη της οικογένειάς τους, να μη δοθούν στους Ιταλούς λίστες με ονόματα εργαζομένων.
·         
 Στην Αγροτική στις 27 Μάρτη προχώρησαν σε απεργία γιατί υπήρξε καθυστέρηση στην αύξηση μισθών που είχαν πετύχει και την επομένη της απεργίας δόθηκαν τα λεφτά. Στις 8 Απρίλη έγινε στάση εργασίας κατά της προσπάθειας της διοίκησης να δώσει ονόματα υπαλλήλων στους Ιταλούς και η προσπάθεια ματαιώθηκε.
·       
  Στην Τράπεζα Αθηνών την 1η Απρίλη προχώρησαν σε στάση εργασίας για να γενικευτεί το συσσίτιο και στα μέλη της οικογένειάς τους.
·       
 Στην Εμπορική έγινε στάση εργασίας στις 5 Απρίλη γιατί απορρίφθηκε το αίτημα για 2.600 θερμίδες συσσίτιο, στις 6 Απρίλη έγινε ΓΣ και με πρόταση του ΕΑΜ κηρύχθηκε απεργία. Η διοίκηση μπροστά στην απεργία έδωσε 100.000 δρχ. αύξηση και ενέκρινε την ίδρυση Ταμείου Υγείας στην Εμπορική.
·       
  Στην Ιωνική στις 5 Απρίλη είχαμε απεργία για το συσσίτιο, η διοίκηση κάλεσε την Αστυνομία, κάτι που μαζικοποίησε την απεργία, έτσι την επομένη δόθηκε στους εργαζόμενους αύξηση μισθού και συσσίτιο και την Κυριακή.
·        
 Στη Λαϊκή στις 12 Απρίλη έκαναν στάση εργασίας και πέτυχαν συσσίτιο για τα μέλη της οικογένειάς τους.

Ο παράνομος «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» της Κατοχής για τους αγώνες των τραπεζοϋπαλλήλων γράφει:
·         Για τη 2ήμερη απεργία των εργαζομένων στην Εθνική - Λαϊκή - Αθηνών - Πειραιώς που κέρδισαν αύξηση 300 δρχ. την ημέρα και συσσίτιο για τις οικογένειές τους.
·         Για την παντραπεζική απεργία στις 31 Μάη 1943 με πάνω από 10.000 απεργούς να διεκδικούν κατώτατο μισθό 200.000 δρχ. και βελτίωση του συσσιτίου.
·         Για τη 2ωρη στάση εργασίας σε όλες τις τράπεζες την 1η Οκτώβρη 1944 για τον εορτασμό από τα 3χρονα του ΕΑΜ με εκδηλώσεις και ομιλίες από τους Γραμματείς των ΚΟΒ του ΚΚΕ στις τράπεζες, δείχνοντας και τη διάρθρωση του ΚΚΕ την περίοδο εκείνη στον κλάδο μας. Ενώ στο Κεντρικό Κατάστημα της Εθνικής έγινε ομιλία από ένοπλο τμήμα του ΕΛΑΣ.
·         Για την απεργία στις 16 Σεπτέμβρη του 1944 κατά της δράσης των Ταγμάτων Ασφαλείας όπου η συμμετοχή σε Εθνική - Αγροτική - Τρ. Ελλάδας φτάνει το 100%, με τις τράπεζες να παραμένουν κλειστές εκείνη τη μέρα.

Το μπλόκο στην Τράπεζα της Ελλάδας
Σταθμός στον αντιφασιστικό αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων είναι και το Μπλόκο της Τράπεζας της Ελλάδας.
Με απόφαση του ΕΑΜικού ΔΣ της Τράπεζας ορίζεται να γίνει στις 28 Οκτώβρη 1943 εκδήλωση για να τιμηθούν οι πεσόντες στο Αλβανικό Μέτωπο τραπεζοελλαδίτες.
Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 11.30 π.μ. στο κεντρικό χολ της Τρ. Ελλάδας, ενώ μετά από λίγο μπήκαν οι Γερμανοί και άρχισαν να πυροβολούν για να την διαλύσουν αφού είχε απαγορευτεί κάθε μαζική δράση. Από τους πυροβολισμούς υπήρξαν 30 τραυματίες. Οι Γερμανοί μπλόκαραν την τράπεζα και μάζεψαν όλους τους εργαζόμενους στην κεντρική σάλα της τράπεζας, τους έβαλαν να σχηματίσουν ανθρώπινο κύκλο με τα χέρια ψηλά για πολλές ώρες και φώναζαν ονόματα, κυρίως συνδικαλιστών και μελών του ΕΑΜ για ανακρίσεις. Από ανάκριση πέρασαν όλα τα μέλη του ΔΣ. Την ανάκριση είχαν αναλάβει τα SS που ήταν η πρώτη τους δράση στην Ελλάδα αφού πριν από μια βδομάδα είχαν έρθει στη χώρα μας. Στις 8 το βράδυ έδιωξαν όλες τις γυναίκες, εκτός από αυτές που συνέλαβαν. Οι ανακρίσεις έγιναν με πρόσχημα τρικ που ρίχτηκαν κατά την ώρα της εκδήλωσης με υπογραφή ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.
Συνολικά έγιναν 40 συλλήψεις εργαζομένων που στάλθηκαν στα κρατητήρια της Μέρλιν και από εκεί στις φυλακές Αβέρωφ, στο Χαϊδάρι και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και την Αυστρία.

Ενάντια στην πολιτική επιστράτευση
Με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ έχουμε όλη την περίοδο της Κατοχής μεγάλους απεργιακούς αγώνες και συλλαλητήρια με τη συμμετοχή και των τραπεζοϋπαλλήλων.
Για την απεργία κατά της πολιτικής επιστράτευσης, το Μάρτη του 1943, οι εργαζόμενοι στις τράπεζες έχουν τη δική τους συμβολή. Μια απεργία που ξεφεύγει από τα στενά οικονομικά αιτήματα και λαμβάνει χαρακτήρα προωθημένων πολιτικών αιτημάτων.
Από τον «Ριζοσπάστη» μαθαίνουμε ότι παραμονή της απεργίας οι τραπεζικοί υπάλληλοι είχαν βγάλει 47 συνεργεία για να γραφτούν συνθήματα του ΕΑΜ και του ΚΚΕ.
Ο Πλουμπίδης γράφει ότι η εντολή που είχε δοθεί στον Γραμματέα της ΚΟΑ του ΚΚΕ ήταν να ξεκινήσει απεργία των τραπεζικών και των δημοσίων υπαλλήλων κατά της επιστράτευσης που είναι πιο έτοιμοι χώροι για μαζική συμμετοχή, ώστε μετά να γενικευτεί και στους άλλους κλάδους.
Ο τρόπος που οργάνωσαν οι τραπεζοϋπάλληλοι την απεργία κατά της πολιτικής επιστράτευσης είναι υποδειγματικός. Η απόφαση είναι να πάνε όλοι στη δουλειά τους, εκεί να προσπαθήσουν να ξεσηκώσουν κι άλλους συναδέλφους να απεργήσουν, μετά τις 11.00 να φεύγουν ανά ομάδες και να κατευθύνονται σε σημεία που είχαν ανά 2 τράπεζες αποφασίσει για προσυγκέντρωση. Μετά να κατευθύνονται μαζικά στη συμβολή των οδών Σταδίου και Αιόλου που ήταν η προσυγκέντρωση όλων των τραπεζοϋπαλλήλων και από εκεί να κατευθυνθούν στο Σύνταγμα. Αν χτυπηθεί η πορεία των τραπεζικών υπαλλήλων η ανασύνταξη θα γινόταν ξανά στην οδό Αθηνάς στην Ομόνοια.

Ξεχωρίζουμε ακόμα:
·         Την απεργία των τραπεζικών υπαλλήλων στις 22 Ιούλη 1943 κατά της βουλγαρικής εισβολής, για την οποία κάνει αναφορά η Απόφαση της ΕΠ της ΚΟΑ του ΚΚΕ για τον τρόπο που οργανώθηκε και τη μαζικότητά της, ως πείρα για τους άλλους κλάδους.
·         Τη στάση εργασίας σε όλες τις τράπεζες την Πρωτομαγιά του 1944 και τις παραστάσεις διαμαρτυρίας των Συλλόγων Εργαζομένων προς τον Ράλλη και τον δήμαρχο της Αθήνας, ως μορφή πίεσης για να μην εκτελεστούν οι 200 κομμουνιστές στην Καισαριανή.
·         Την παντραπεζική απεργία στις 27 Σεπτέμβρη 1944 ενάντια στην τρομοκρατία των Ταγμάτων Ασφαλείας με αφορμή τη σύλληψη μέσα από την Εθνική Τράπεζα του κομμουνιστή συνδικαλιστή Γρούμπου Πέτρου, που την επόμενη μέρα το πτώμα του βρέθηκε στο Ζάππειο κατακρεουργημένο.

Στενή σχέση με το ΚΚΕ
Η στενή σχέση των τραπεζοϋπαλλήλων με το ΕΑΜ και το ΚΚΕ φαίνεται καθ' όλη την περίοδο της Κατοχής, γιατί το ΚΚΕ πραγματικά έδρασε ως πρωτοπορία στον κλάδο, συσπειρώνοντας δυνάμεις, προβάλλοντας βασικά κλαδικά αιτήματα, όπως το επισιτιστικό πρόβλημα και οι μισθοί, δένοντας την πάλη και με πολιτικά αιτήματα κατά των κατακτητών και του φασισμού.
·         Το Δεκέμβρη του 1942 διαβάζουμε στον παράνομο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» ότι υπάλληλοι της Εθνικής προσφέρουν τα χρήματα από 80 ώρες υπερωρία για οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ.
·         Ενώ το Δεκέμβρη του 1944 διαβάζουμε ότι 82 εθελοντές από την Τράπεζα Ελλάδας και την Εθνική κατατάσσονται στον ΕΛΑΣ για να πάρουν μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη.

Χιλιάδες ήταν αυτοί που πάλεψαν μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ και στις τράπεζες την περίοδο της Κατοχής.
Πολλοί από αυτούς εκτελέστηκαν, άλλοι φυλακίστηκαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ εκατοντάδες απολύονταν από τις τράπεζες λόγω της πολιτικής τους δράσης, ακόμα και μετά την απελευθέρωση με βάση το νόμο 516 «περί ελέγχου της νομιμοφροσύνης των υπαλλήλων».
Μέσα σε συνθήκες πείνας, μάχης για την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους, τρομοκρατίας λόγω της σπουδαιότητας του κλάδου και την περίοδο της Κατοχής με τη διακίνηση του πληθωριστικού χρήματος, οι εργαζόμενοι στις τράπεζες δεν στάθηκαν μοιρολατρικά απέναντι στον κατακτητή και το φασισμό.
Πήραν την οργάνωση της πάλης στα χέρια τους, εμπιστεύτηκαν το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, άλλαξαν πρώτα απ' όλα τους συνδικαλιστικούς συσχετισμούς προς όφελός τους, συντόνισαν τη δράση τους κλαδικά αλλά και με άλλους κλάδους. Αυτή είναι μια ζωντανή πείρα που σήμερα πρέπει να κρατάμε για την οργάνωση των αγώνων του κλάδου μας και της τάξης μας.

Το μερτικό των τραπεζοϋπαλλήλων στους αλύγιστους της ταξικής πάλης
Μέσα σ' αυτούς τους δικούς μας «αλύγιστους της ταξικής πάλης» ξεχωρίζουμε:
·         Τον κομμουνιστή συνδικαλιστή της Εθνικής Τράπεζας Γρούμπο Πέτρο που συνελήφθη μέσα στην τράπεζα από ταγματασφαλίτες και εκτελέστηκε στο Ζάππειο.
·        
 Τον εκτελεσμένο στην Καισαριανή στις 10 Μάη 1944 κομμουνιστή Τσιγαρά Χριστομένη, υπαλλήλου της Εθνικής που συνελήφθη και αυτός από τους Γερμανούς στο Κεντρικό Κατάστημα.
·          
Τον κομμουνιστή Μάρκο Γαβαλά, φοιτητή και υπάλληλο της Εθνικής, που εκτελέστηκε μαζί με άλλα 5 στελέχη του ΚΚΕ τον Αύγουστο του 1944 στο Κουκάκι.
·       
  Τον ΕΠΟΝίτη Αυγέρη Δημήτρη, υπάλληλο της Εθνικής Τράπεζας, που έπεσε ηρωικά στο Κάστρο του Υμηττού, σπίτι που ανήκε στο μέλος του ΕΑΜ της Εθνικής Τράπεζας Αντωνίου Επαμεινώνδα.
·        
 Τον Πάνο Σταθάκο, υπάλληλο της Εθνικής Τράπεζας και καπετάνιο του 1ου Λόχου του ΕΛΑΣ Θησείου, που απολύθηκε με τον ν.516 και πήρε το δρόμο της εξορίας.
·        
 Τον ΕΠΟΝίτη Παύλο Παπαμερκουρίου, υπάλληλο της Τράπεζας Αθηνών και μέλος του ΕΑΜικού ΔΣ των Εργαζομένων που πήρε μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και γι' αυτό απολύθηκε από την τράπεζα, πέρασε στην παρανομία και εκτελέστηκε τον Ιούλη του 1949 στο Γουδί.
·         
 Τον Μανώλη Πλεύρη, ΕΑΜίτη από την ΤτΕ, που λόγω της δράσης του πέρασε 2 χρόνια μεταξύ τράπεζας και φυλακής Βούρλων μέχρι να απολυθεί με το ν.516 και να πάρει το δρόμο της εξορίας.
·        
 Τους ΕΑΜίτες τραπεζοελλαδίτες Βασίλη Κακαράντζα και Γιώργο Κρίκελλη που συνελήφθησαν στο Μπλόκο της Τράπεζας της Ελλάδας και εκτελέστηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αυστρία.
·          
Την κομμουνίστρια Κουμάτου Μαίρη από την Τράπεζα της Ελλάδας που συνελήφθη στο Μπλόκο της Τράπεζας της Ελλάδας στις 28 Οκτώβρη 1943, οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Μέρλιν, καταδικάστηκε σε θάνατο, η ποινή της μετατράπηκε αργότερα σε ισόβια και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία, με την απελευθέρωση επέστρεψε στην Ελλάδα και εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
·        
 Τον κομμουνιστή Κανόνη Χαράλαμπο από την Αγροτική Τράπεζα που έδρασε στη Μυτιλήνη, το 1942 φυλακίζεται ως υπεύθυνος του ΕΑΜ, μετά την αποφυλάκισή του αναλαμβάνει Γραμματέας της ΚΟ Μυτιλήνης, το 1945 στέλνεται με το ψευδώνυμο ΔΙΑΚΟΣ στη Χίο για να ανασυγκροτήσει τις Οργανώσεις του ΚΚΕ, το 1947 δραπετεύει από την Ικαρία που ήταν εξορία και το Μάρτη του 1948 συλλαμβάνεται στη Χίο όπου εκτελείται ως «επικηρυγμένος κομμουνιστής τραπεζιτικός».
·        
 Την κομμουνίστρια τραπεζοελλαδίτισσα Μίνα Γιάννου, που ως Γραμματέας της ΚΟΒ της Τράπεζας της Ελλάδας πήρε μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη και στο συνδικαλιστικό κίνημα των τραπεζοϋπαλλήλων, το 1948 απολύθηκε από την Τράπεζα γιατί αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης, το 1949 συνελήφθη και το 1950 καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλακή για τη συνδικαλιστική της δράση, αποφυλακίστηκε το 1953 έπειτα από αθώωσή της στην αναθεώρηση της δίκης από το Εφετείο. Από το 8ο έως το 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ, στο 9ο και 10ο  Συνέδριο εκλέχθηκε μέλος του ΠΓ και βουλευτής του Κόμματος από το 1974 μέχρι το 1977.

Τα υλικά του αφιερώματος αντλήθηκαν από το ιστορικό Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση που οργάνωσε η ΤΟ Χρηματοπιστωτικού της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, το 2015.
.