ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - 40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ!

Οι πύλες άνοιξαν νωρίς το πρωί, όπως κάθε χρόνο. Το μήνυμα της εξέγερσης πιο φλογερό από ποτέ. Σε συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, σε συνθήκες που ο λαός δέχεται απανωτά χτυπήματα από την εξουσία του κεφαλαίου, είναι εξαιρετικά επίκαιρα και χρήσιμα τα συμπεράσματα από τον ξεσηκωμό του Νοέμβρη του '73, συνολικά από την αντιδικτατορική πάλη κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, που είχαν επιβάλει μαζί η πλουτοκρατία και το ΝΑΤΟ. Και εξακολουθούν να αποτελούν αστείρευτη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για την αξία της οργανωμένης πάλης του λαού και της νεολαίας.

Οι διαφορές με τις πρώτες μέρες προηγούμενων χρόνων γιορτασμού του Πολυτεχνείου εμφανείς. Η χτεσινή δεν ήταν «νεκρή» μέρα. Σύλλογοι και Σωματεία Εργαζομένων, οικογένειες, συνταξιούχοι, σχολεία, παρέες έδωσαν το «παρών» από τις πρώτες ώρες. Γιατί «δεν είναι ζωή αυτή που ζούμε». Γιατί «το δίκιο είναι μαζί μας», γιατί «αδράνεια τέλος». Για «να μάθουν τα παιδιά μου Ιστορία», «να μυηθούν στην αντίσταση και στον αγώνα»...

 

Η αίθουσα στο κτίριο Γκίνη, όπου προβάλλεται κάθε χρόνο το χαρακτηριστικό ντοκιμαντέρ για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το μεσημέρι ήταν γεμάτη. Οχι από σχολεία. Αλλά από παρέες από παιδιά Γυμνασίων και Λυκείων. Χωρίς πειράγματα κι αστεία, προσηλωμένοι σε όσα έβλεπαν, προβληματισμένοι, το «έψαχναν», αναζητούσαν την αλήθεια και τη διέξοδο.

Ο ξεσηκωμός του Νοέμβρη του '73, η κατάληψη της Νομικής που προηγήθηκε, συνολικά η αντιδικτατορική πάλη κατά της στρατιωτικής δικτατορίας συνεχίζουν να εμπνέουν όσους δεν βολεύονται με τη βαρβαρότητα, που φέρνουν στο λαό και τη νεολαία η πολιτική και η εξουσία που υπηρετεί τα μονοπώλια, η Ευρωπαϊκή Ενωση, τα κόμματά τους. Προσφέρουν διδάγματα για την αξία της οργανωμένης πάλης του λαού και της νεολαίας, ως προϋποθέσεις που ενισχύουν την αντοχή, την αποτελεσματικότητα και την προοπτική των λαϊκών αγώνων.

Μας θυμίζουν τους σφιχτούς δεσμούς της χούντας με το αστικό πολιτικό σύστημα, ότι η χούντα ήταν μια μορφή εξουσίας του κεφαλαίου. Οτι ο φασισμός είναι γέννημα του καπιταλιστικού συστήματος και θρέφεται από αυτό. Οτι ο αντικομμουνισμός ήταν η επίσημη ιδεολογία όχι μόνο της στρατιωτικής δικτατορίας, αλλά και του κράτους και των αστικών κομμάτων που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της. Τις ευθύνες των αστικών κομμάτων για την επιβολή του χουντικού πραξικοπήματος το 1967. Τις ευθύνες δυνάμεων όπως οι οπορτουνιστικές, που εμποδίζουν την αυτοτελή οργάνωση και πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή καπιταλιστικής εξουσίας.
 

Τα χρόνια που ακολούθησαν από την αποκατάσταση του αστικού κοινοβουλευτισμού τον Ιούλη του 1974 έως σήμερα, φανέρωσαν ότι η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, η νεολαία τους πλήττονται όχι μόνο από ορισμένες μορφές της εξουσίας του κεφαλαίου αλλά και από την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική κάθε αστικής διακυβέρνησης.

Το ιστορικό δίδαγμα για το λαό είναι ότι πρέπει: Να υπερασπίζεται τα δικά του δικαιώματα ανεξάρτητα από τις αστικές επιδιώξεις και αντιθέσεις. Να οργανώνει την πάλη του με στόχο την κατάκτηση της δικής του εξουσίας, της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Σαράντα χρόνια μετά το 1973, συνεχίζουν τον αγώνα για να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο ο λαός και η νεολαία, να οικοδομήσουν γερό λαϊκό κίνημα με αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή γραμμή για να απαλλαγούν από τη φτώχεια, την καταπίεση και τα δεινά της κρίσης. Αυτές είναι προϋποθέσεις για να σπάσει η μοιρολατρία που καλλιεργεί το σύστημα, να μπολιαστεί με πείρα η οργάνωση του λαού για να νικήσει.

 

Σήμερα, παρά τις δυσκολίες που έφεραν οι ανατροπές, ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Το φανερώνουν οι αντιφάσεις του καπιταλισμού. Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη απάντηση στις κρίσεις, στους πολέμους, στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού που βιώνουν ο ελληνικός λαός και η νεολαία.

.