ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕΤΠ.

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του ΣΕΤΠ και είναι διάχυτη μια παθητική στάση των συναδέλφων ένα «μούδιασμα» μπροστά σε αυτά που όλοι φανταζόμαστε πως έρχονται  Παράλληλα βρίσκονται σε εξέλιξη οι περιοδείες των παρατάξεων

Υφίσταται διαχρονικά μια «τεχνική» υφαρπαγής ψήφων η οποία είναι η εξής: Στέκομαι απέναντι στο συνάδελφο, κάνω τις ίδιες διαπιστώσεις και περιμένω να καταλάβω μέσα από την κουβέντα που τοποθετείται ο κάθε συνάδελφος.

• Αν ο συνάδελφος θέλει να κάνει καριέρα και εκτιμά πως έχει τα εφόδια του λες πως θα κάνεις τα πάντα ώστε να προαχθεί η αξιοκρατία και έτσι θα γίνει κι αυτός στέλεχος

• Αν ο συνάδελφος είναι θύμα bullying από το διευθυντή του του λες πως με σένα στο τιμόνι του συλλόγου θα σταματήσουν αυτές οι συμπεριφορές

• Αν ο συνάδελφος είναι «πάση θυσία στο ευρώ» του λες πως ψήφισες ναι στο δημοψήφισμα του 2015

• Αν ο συνάδελφος είναι «αριστερός» του λες για την προδοσία του Αλέξη μετά το δημοψήφισμα

• Αν ο συνάδελφος δουλεύει στο RBU του λες για την «AGENDA 2020” υποσχόμενος πως αν πάρεις τις εκλογές στο σωματείο θα σταματήσεις τις όποιες επιδιώξεις της Τράπεζας απειλούν τις θέσεις εργασίας

• Αν ο συνάδελφος είναι τρομοκρατημένος τον τρομοκρατείς ακόμα περισσότερο λέγοντας του « δε λες πάλι καλά που τρώμε ψωμάκι από την Τραπεζούλα δεν βλέπεις έξω τι γίνεται»

• Αν ο συνάδελφος δε θέλει κόμματα του λες προς θεού δεν είμαστε μα κάποιο κόμμα

• Αν ο συνάδελφος θέλει τα κόμματα προσπαθείς να καταλάβεις που ανήκει ώστε εκείνη τη στιγμή να ανήκεις και συ τυχαία στον ίδιο πολιτικό φορέα ή έστω να τον ψηφίζεις

 

Έτσι λοιπόν γεμίσαμε από συνδικαλιστές σωτήρες. Γεμίσαμε εργοδοτικούς, γεμίσαμε Μπεμπένηδες, γεμίσαμε νεοφώτιστους «αριστερούς. Μοναδική  παραφωνία σε όλον αυτό το συρφετό εμείς οι «γραφικοί» οι οποίοι:

• Αν ο συνάδελφος θέλει να κάνει καριέρα θα του πούμε και τι σημαίνει καριέρα στο σύγχρονο κόσμο. Ατελείωτες ώρες μακριά από την οικογένεια, Σαββατοκύριακα στην υπηρεσία της Τράπεζας, πίεση για επίτευξη στόχων 100 φορές τη μέρα. Αυτό είναι καριέρα. Από κει και πέρα ελεύθερα ο καθείς πορεύεται

• Αν ο συνάδελφος είναι θύμα bullying από το διευθυντή του του λες να το καταγγείλουμε μαζί. Με μπροστάρη τον ίδιο και μας αρωγούς. Και να μη μασάει. Ο ασκών ψυχολογική βία ( ο διευθυντής εν προκειμένω) είναι συνήθως ο ίδιος δειλός.

• Αν ο συνάδελφος είναι «πάσα θυσία στο ευρώ» του λες πως τα μέτρα φτωχοποίησης είναι τέτοια όπου  σε όποιο νόμισμα χαμένος θα είναι αυτός και κερδισμένα τμήματα μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων

• Αν ο συνάδελφος είναι «αριστερός» του λες πως ΑΡΙΣΤΕΡΑ σημαίνει αγώνας, μαχητικότητα, διεκδίκηση. Δηλαδή όχι με τον Τσίπρα σίγουρα

• Αν ο συνάδελφος δουλεύει στο RBU του λες πως τα πλάνα αναδιάρθρωσης, τα stress test, αντικειμενικά θα θέσουν θέμα μείωσης προσωπικού και όχι μόνο στο RBU. Και άρα χρειάζεται σωματείο που ΜΟΝΟ με τη συμμετοχή και κινητοποίηση όλων μας θα μπορέσει να αποκρούσει τις απειλές. Θυμίζουμε πως οι τραπεζοϋπάλληλοι στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής με απεργία καταφέραν αυξήσεις συσσιτίων. Το διανοούμαστε?  Στην κατοχή!

 

Στον ακομμάτιστο συνδικαλισμό του λέμε πως σου λένε ΨΕΜΜΑΤΑ. Όλοι μα όλοι οι ανεξάρτητοι από τους εργοδοτικούς μέχρι τους αντιμνημονιακοί στην ΟΤΟΕ μοιράζουν τα ψηφαλάκια τους αντίστοιχα σε ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) ΔΑΚΕ (ΝΔ) ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (ΣΥΡΙΖΑ) ΔΙΚΤΥΟ (ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ)

Σε κάθε συνάδελφο δεν κρύβουμε τη δική μας πολιτική αναφορά χωρίς βέβαια να ζητάμε πιστοποιητικά φρονημάτων από κάποιον που θέλει να συμβάλει, να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο μας, να αντισταθεί, να παλέψει.

Αυτοί είμαστε. Αυτό είναι το ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.  Χωρίς μάσκες, χωρίς καμουφλάζ. Να παλέψουμε μαζί σε καλούμε. Και με την ψήφο μας και με τη δράση μας να στείλουμε μήνυμα ανάτασης

 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ!

ΟΛΑ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΑΝ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΣ!

.