Η κυβέρνηση κατακρεουργεί τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, διαπράττει ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ένα έγκλημα σε βάρος όλων των εργατικών – λαϊκών οικογενειών, των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών, της μικρής και μεσαίας αγροτιάς. Οι σαρωτικές εξελίξεις γκρέμισαν και την τελευταία αμφιβολία που μπορεί να υπήρχε για το αν θίγουν όλες τις ηλικίες, εργαζόμενους ή συνταξιούχους, νέους ή παλιούς ασφαλισμένους. Θίγουν τους πάντες, εκτελούν εν ψυχρώ όλα τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Τρομοκρατούν με το δίλημμα «χρεοκοπία ή υποταγή». Το φόβητρο αυτό ένα στόχο έχει: η αντιασφαλιστική θύελλα να γίνει αποδεκτή αδιαμαρτύρητα. Να περάσουν ανώδυνα για το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα οι επώδυνες για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα αλλαγές.
Πανηγυρίζει ο ΣΕΒ, επικροτούν ΕΕ και ΔΝΤ για το αντιασφαλιστικό τερατούργημα. Είναι κομμένο και ραμμένο στις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας. Απαλλάσσεται το κράτος από όποιες εγγυήσεις που παρείχε κατά το παρελθόν. Οι εργοδότες, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, ενισχύονται με ακόμη πιο φθηνό εργατικό δυναμικό.
Στο εν λόγω αντιασφαλιστικό προσχέδιο νόμου δεν ξεδιπλώνεται το σύνολο της αντιασφαλιστικής επίθεσης, παρά το ότι από μόνο του είναι οδοστρωτήρας. Οι σαρωτικές αλλαγές που προωθεί είναι μόνο το άνοιγμα του δρόμου για πολύ χειρότερη επίθεση στο επόμενο διάστημα. Το μνημόνιο για το «μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας», το οποίο υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση στο ζήτημα του Ασφαλιστικού, προβλέπει κατάργηση δια νόμου της 35ετίας και της 37ετίας που γίνεται 40ετία και άνω, δια νόμου παραπέρα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ακόμη πιο χαμηλή βασική και αναλογική σύνταξη. Εξ’ ου και οι δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας, ότι το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό μετά την ψήφισή του, θα συμπληρωθεί με προεδρικά διατάγματα, τα οποία θα προωθούν όλες τις προαναφερόμενες αλλαγές.
ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ.
Για τους ασφαλισμένους από την 01.01.2013 θα υπολογίζεται το ύψος της σύνταξης στο σύνολο του εργάσιμου βίου. Αυτό θα μειώσει τη σύνταξη σε σχέση με το σημερινό τρόπο υπολογισμού από 20% μέχρι και 50%. Για τους ασφαλισμένους πριν το 2013, που θα συνταξιοδοτηθούν μετά το 2018, θα υπάρξει ένα μεικτό σύστημα, με το οποίο θα χτίζεται η σύνταξη. Το ένα τμήμα θα είναι με το σημερινό τρόπο υπολογισμού για όσες εισφορές καταβλήθηκαν μέχρι το 2013 και από εκεί και πέρα θα υπολογίζεται σε πλήρως ανταποδοτική βάση, που θα μειώνει κατακόρυφα τις συντάξεις. Η μείωση στις συντάξεις θα είναι 8% με 15%, όμως εάν υπολογίσει κανείς ότι οι πραγματικές τιμές για το τμήμα της σύνταξης που θα υπολογίζεται μέχρι το 2013 χρόνο με το χρόνο θα συρρικνώνονται. Η διεθνής πείρα επίσης έχει καταγράψει αντίστοιχες και μεγαλύτερες μειώσεις συντάξεων, π.χ. Σουηδία, Δανία. Αυτό σημαίνει η αναλογική σύνταξη. Σε αυτό πρέπει να λάβουμε υπόψη τις μειώσεις συντάξεων μέσω των περικοπών στη 13η και 14η σύνταξη, το πάγωμα των μισθών και συντάξεων για τουλάχιστον 3 χρόνια, την αύξηση του τιμάριθμου, καθώς και τη μείωση του ύψους των συντάξεων που προβλέπεται με Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Εργασίας, με βάση την πορεία του ελλείμματος, τα αποθεματικά των Ταμείων, κλπ. Αυτό σημαίνει μείωση ανά πάσα στιγμή.
Τραγικά θα γίνουν τα πράγματα για όλους τους ασφαλισμένους, λόγω της εργασιακής περιπλάνησης, της ανεργίας, της ανασφάλιστης εργασίας, της μερικής απασχόλησης, κλπ. Τι σύνταξη θα πάρει κάποιος που βάζει 60 και 70 ένσημα το χρόνο, που δουλεύει 3 – 4 μήνες το χρόνο; Τι σύνταξη θα πάρουν οι άνεργοι; Τι σύνταξη θα πάρουν οι εργαζόμενοι των 400, 500 και 600 ευρώ; Και αν υπολογίσουμε την αύξηση του πληθωρισμού μέχρι να πάρει σύνταξη, τότε και αυτό το ποσό θα είναι πολύ μικρότερο. Ένα επίδομα πείνας στην καλύτερη περίπτωση. Με αυτές τις συνθήκες, για να μπορέσει κάποιος να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή σύνταξη, θα πρέπει να καταβάλλει για 40 χρόνια και άνω υπέρογκες εισφορές.
Είναι βέβαιο, ότι θα αυξηθούν οι εισφορές εργαζομένων, ενώ οι εργοδότες έχουν ήδη θέσει θέμα μείωσης ή κατάργησης της εργοδοτικής εισφοράς. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτική ασφάλιση, για όσους βέβαια μπορούν.
Βασική σύνταξη.
Η σύνταξη αυτή, για την οποία έχει γίνει πολύς λόγος, είναι ουσιαστικά ένα επίδομα πρόνοιας. Το ποσό αυτό που θα φτάσει τα 360 ευρώ, το οποίο θα δίνεται με την καταβολή της σύνταξης από το Ταμείο μετά το 2018. Η«αναπροσαρμογή» του θα γίνεται με βάση τη δημοσιονομική πορεία, το ΑΕΠ, την «οικονομική δυνατότητα» των Ταμείων, κλπ. Με βάση αυτά τα δεδομένα θα έχουμε περαιτέρω μειώσεις, αφού τα Ταμεία με τις πολιτικές που ακολουθούνται καταγράφουν ελλειμματική πορεία. Εάν λάβουμε υπόψη και την αύξηση του πληθωρισμού, τότε μιλάμε για μια κοροϊδία. Το ποσό της βασικής σύνταξης μειώνεται επίσης στις περιπτώσεις: μειωμένης σύνταξης λόγω γήρατος, λόγω αναπηρίας και χορήγησης σύνταξης λόγω θανάτου.
Στο προσχέδιο νόμου προβλέπεται να δίνεται σε «ανασφάλιστους» και σε όσους έχουν πραγματοποιήσει λιγότερες από 4.500 ημέρες ασφάλισης με τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας τους. Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της εργατικής τάξης και ειδικά των νέων εργαζομένων δε θα συμπληρώσουν ποτέ τις προϋποθέσεις για αξιοπρεπή σύνταξη, λόγω ανεργίας, ελαστικών εργασιακών σχέσεων, υποαπασχόληση, κλπ. Σε αυτά όλα έρχονται να προστεθούν και οι δραματικές αλλαγές στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης σε βάρος τους. Για αυτό έρχεται και δίνει αυτό το ψίχουλο στα 65 έτη, προκειμένου να διαχειριστεί την απόλυτη εξαθλίωση, που θα δημιουργηθεί και από την αντιασφαλιστική λαίλαπα. Αξίζει να προσθέσουμε, ότι το τελευταίο έτος για να πάρει κάποιος ανασφάλιστος ή με λιγότερα από 4.500 ένσημα τη βασική σύνταξη δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 5.000 ευρώ ατομικό εισόδημα και 10.000 ευρώ οικογενειακό εισόδημα ετησίως.
Όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
Καταργούνται οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Από το 2011 με νομοθετική παρέμβαση του Υπουργείου Οικονομικών σταδιακά εξισώνονται τα όρια συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών στο Δημόσιο.
Καταργείται η συνταξιοδότηση κάτω των 60 ετών για γυναίκες και άντρες. Με το πρόστιμο του 6% κατά έτος για τις πρόωρες συντάξεις, στην ουσία καταργείται και η πρόωρη συνταξιοδότηση.
Οι αλλαγές αυτές εκ των πραγμάτων θα αυξήσουν τα όρια συνταξιοδότησης από 5 μέχρι 17 χρόνια.
Τα λεγόμενα «κίνητρα παραμονής στην εργασία» θα είναι οι μειωμένες συντάξεις που θα αναγκάζουν χιλιάδες εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα. Εκτός αυτού, επιβάλλεται η μείωση της σύνταξης 6% καθ’ έτος για κάθε έτος λιγότερο από τα 65 για τους ασφαλισμένους μετά την 01.01.1993, πράγμα που σημαίνει την de facto κατάργηση της 35ετίας και 37ετίας.
Αυξάνονται τα γενικά όρια συνταξιοδότησης μέσω της σύνδεσης του ορίου με το προσδόκιμο ζωής από το 2020. Για κάθε έτος αύξηση του προσδόκιμου ζωής αυτόματα θα υπάρχει αύξηση 4 μηνών.
Υγεία
Τα μέτρα που προωθούνται για την υγεία, στο σχέδιο νόμου για την ασφάλιση, αποτελούν ανατροπή του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα είχε απομείνει στον τομέα αυτό, μέχρι σήμερα.
Οι μονάδες υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, μαζί με αυτές του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις, που θα πουλάνε τις υπηρεσίες στα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα οποία θα καλύπτουν ένα μικρό μέρος των δαπανών.
Οι εργαζόμενοι, η λαϊκή οικογένεια θα αναγκάζεται να βάζει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, να αγοράζει τις αναγκαίες υπηρεσίες υγείας, είτε μέσα από τα Επαγγελματικά Ταμεία και την αυτασφάλιση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, είτε απ’ ευθείας με ζεστό χρήμα.
Το κράτος περιορίζει δραστικά τη συμμετοχή του σε ένα «βασικό πακέτο παροχών», όπως κάνει και με την προνοιακή σύνταξη και από κει και πέρα θα είναι στην ευθύνη του κάθε εργαζόμενου να αγοράζει υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με την οικονομική δυνατότητα.
Για τη φτωχή και μεσαία αγροτιά
Συρρικνώνεται η κρατική συμμετοχή στον κλάδο υγείας του ΟΓΑ που θα φτάνει το ανώτερο μέχρι 0,15% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα αυξάνει την εισφορά του ασφαλισμένου (αγρότη) κατά 66,7% (από 1,5% στο 2,5%). Μεταφέρεται η υποχρέωση του κράτους στον ασφαλισμένο.
Στους εργάτες γης οι παρακρατούμενες εισφορές υπέρ ΟΓΑ (10%) μπορεί να αυξομειώνονται «προσαρμοζόμενες στις εκάστοτε κοινωνικοασφαλιστικές συνθήκες». Ταυτόχρονα καθιερώνεται ασφάλιση μηνών αντί έτους, αφού εάν έχουν λιγότερα από 150 μεροκάματα ανά έτος ο χρόνος ασφάλισης υπολογίζεται σε μήνες αντί χρόνο (διαιρούν τα μεροκάματα με το 25 και βγάζουν τους μήνες ασφάλισης).
Λεηλασία Αποθεματικών.
Το προσχέδιο νόμου προβλέπει την επέκταση του τζογαρίσματος των αποθεματικών, κινητής και ακίνητης περιουσίας, καθώς και στα λεγόμενα ομόλογα υψηλού ρίσκου. Μέχρι τώρα στα «ασφαλή» ομόλογα ήδη έχουν χαθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Με το νέο νόμο η ληστεία θα διογκωθεί. Η λεηλασία θα επιταθεί και με τη λεγόμενη «πάγια ρύθμιση χρεών» των εργοδοτών. Ήδη με την πρόσφατη ρύθμιση χάθηκαν γύρω στα 3 δις ευρώ.
Προβλέπεται, επίσης η ανάπτυξη «επενδυτικής δραστηριότητας» με χρήμα των εργαζομένων, πράγμα που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για απώλειες δισεκατομμυρίων ευρώ που θα κατευθυνθούν στα Ταμεία της πλουτοκρατίας.
3,8 δις ευρώ είναι η μέση ετήσια εισφοροδιαφυγή στο ΙΚΑ. Τα χρέη του ελληνικού δημοσίου είναι 9 δις ευρώ. Οι οφειλές των μεγαλοεργοδοτών ανέρχονται σε 4,2 δις ευρώ, χώρια οι χαριστικές ρυθμίσεις. Πάνω από 50 δις ευρώ εκτιμάται, ότι είναι τα κλεμμένα των Ασφαλιστικών Ταμείων από το 1950.
Ενοποίηση Ταμείων
Μέχρι το 2018 προβλέπεται η ένταξη όλων των μισθωτών σε ένα Ταμείο. Ο στόχος δεν είναι ο εξορθολογισμός των εξόδων, όπως ισχυρίζονται, αλλά η εξίσωση προς τα κάτω των παροχών και δικαιωμάτων των εργαζομένων, η απαλλαγή της εργοδοσίας και του κράτους από τα χρέη τους προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η πείρα από τους νόμους 3029 του ΠΑΣΟΚ και 3371 της ΝΔ, αυτό που κατάφεραν είναι να φορτώσουν νέα βάρη στους ασφαλισμένους μέσω των ελλειμμάτων που δημιούργησαν.
ΒΑΕ
Εξαιρούνται από τη λίστα δεκάδες επαγγέλματα. Η εφαρμογή αυτού του νόμου θα είναι διαρκής. Ο νέος πίνακας που θα προκύψει θα ισχύσει για τους εργαζόμενους που θα ασφαλίζονται για πρώτη φορά από την 1η Ιούλη 2011. Η εξέλιξη αυτή είναι μια τορπίλη ειδικά για τους εργαζόμενους που είναι ασφαλισμένοι πριν από την ημερομηνία αυτή, καθώς θα απολύονται γιατί θα στοιχίζουν πολύ και θα προσλαμβάνονται φθηνότεροι.
Η εξαίρεση των επαγγελμάτων από τη λίστα θα οδηγήσει και σε μείωση συντάξεων και σε αύξηση ορίων συνταξιοδότησης.
Για τους μικρούς ΕΒΕ
Για τους αυτοαπασχολούμενους μειώνουν τις συντάξεις μέχρι το 60% της σύνταξης που ισχύει σήμερα.
Η μείωση αυτή προκύπτει από την αλλαγή υπολογισμού αναπλήρωσης μεσοσταθμικά στο 1,2% ετησίως από 3,5% που είναι σήμερα για τους ασφαλισμένους του πρώην ΤΕΒΕ.
ΛΑΦΚΑ
Για συντάξεις 1.400 ευρώ έως 1.700 ευρώ παρακρατείται ποσοστό 3%, για συντάξεις 1.700 ευρώ έως 2.300 ευρώ 5%, για 2.300 ευρώ έως 2.900 7% και από 2.900 ευρώ και άνω 9% επί του συνόλου των συντάξεων. Είναι ένα ευθύ πλήγμα στις συντάξεις τη στιγμή που έχουν υποστεί δραματική μείωση το σύνολο των συνταξιούχων από την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης.
Διαδοχική Ασφάλιση
Η μέχρι τώρα πολιτική που ασκήθηκε στο θέμα της διαδοχικής ασφάλισης μείωνε και εξακολουθεί να μειώνει τις συντάξεις 10% μέχρι 30%. Με τις νέες ρυθμίσεις συνεχίζουν να συντηρούν αυτό το καθεστώς, δεν επιλύνουν κανένα πρόβλημα. Από μια πρώτη εκτίμηση αυτό που φαίνεται, είναι ότι θα υπάρχει κατ’ έτος μια αύξηση 0,06%.
Επικουρική Ασφάλιση
Το προσχέδιο νόμου φέρνει επιτάχυνση της εφαρμογής του νόμου Πετραλιά, που μέσω της αναλογιστικής αρχής θα μειώσει τις επικουρικές συντάξεις κάτω από το 20%, πράγμα που συνιστά άλλο ένα πλήγμα στους συνταξιούχους και ασφαλισμένους.
Η αντιασφαλιστική επίθεση, που βρίσκεται σε εξέλιξη, βασίζεται σε προειλημμένες αποφάσεις Συνθηκών της ΕΕ, που συνδιαμόρφωσαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τους ευρωπαίους εταίρους τους. Ευθύνες έχουν επίσης τα κόμματα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ, που βρίσκονται σταθερά προσηλωμένα στον αστερισμό της ΕΕ, στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Συνένοχοι στο αντιασφαλιστικό έγκλημα είναι και η ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που μετείχαν στο διάλογο – απάτη, που στήριξαν αντιασφαλιστικούς νόμους, π.χ. Νόμος Ρέππα, που μιλούσαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα για «ασάφειες» στο Ασφαλιστικό, προκειμένου να βαλτώσουν οι αγωνιστικές διαθέσεις της εργατικής τάξης.
Καμιά νομιμοποίηση, τα μέτρα είναι βάρβαρα. Είναι επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν ολόπλευρα οι ανάγκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Ο πλούτος, αλλά και η παραγωγικότητα είναι πολλαπλάσιες σε σχέση ακόμα και με την προηγούμενη δεκαετία. Η επιστήμη και η τεχνολογία προσφέρουν δυνατότητες για παράταση του προσδόκιμου ζωής με περισσότερα συντάξιμα έτη και ελεύθερο χρόνο. Οι εργαζόμενοι μπορούν να δουλεύουν λιγότερο σε σταθερή ημερήσια βάση, αφού σε μικρότερο χρόνο παράγουν περισσότερο προϊόντα.
Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου η πάλη για την ανατροπή αυτών των μέτρων. Προϋπόθεση για την απαλλαγή των βασάνων που σε ταλαιπωρούν είναι η γραμμή αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη πολιτική εφ’ όλης της ύλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου