Οποια κι αν είναι η απάντηση, εκείνο στο οποίο καταφεύγουν οι κύριοι της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ - το πράττουν συνειδητά και ανεξαρτήτως του βαθμού ευφυίας που διαθέτουν - είναι να αναμασούν σε βαρύγδουπο τόνο κοινότοπες φλυαρίες. Φλυαρίες που έχουν εξασφαλίσει ότι τυγχάνουν διαρκούς, προνομιακής και επαναλαμβανόμενης προβολής από τα ΜΜΕ. Κατ' αυτό τον τρόπο, επιχειρούν να επιβάλουν την «αλήθεια» τους.
Επειδή, δηλαδή, η «ισχύς της αλήθειας» τους δεν επιτυγχάνεται μέσα από κάποιο επιχείρημα (άλλωστε δεν προσκομίζουν κανένα επιχείρημα), επιστρατεύουν την «αλήθεια της ισχύος» του συστήματος. Το τελευταίο, με μοχλό τα ΜΜΕ και με τη μέθοδο της «βαριοπούλας», φροντίζει να επιτίθεται (εντύπως, ραδιοφονικώς και τηλεοπτικώς) στα μυαλά των ανθρώπων, για να σφηνώσει μέσα στο κεφάλι τους εκείνες τις απόψεις, που εξυπηρετούν τα δικά του συμφέροντα.
Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής λοβοτομής, οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, καλούνται να αποδεχτούν τη θέση ότι στην Ελλάδα πρέπει «να μπουν οι βάσεις για μια υγιή οικονομία» και ότι «αυτόν τον στόχο εξυπηρετούν τα αναπτυξιακά μέτρα που περιλαμβάνονται στους όρους του δανείου ΔΝΤ - ΕΕ».! (Μιράντα Ξαφά, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, άρθρο στην «Καθημερινή», 6/6/2010).
Οτι το πιο «αναπτυξιακό μέτρο» που περιλαμβάνει το γνωστό μνημόνιο είναι η εξόντωση των συνταξιούχων, όπως και ότι το πιο «υγιές» μέτρο που καταγράφεται στην δανειακή σύμβαση της χώρας με τους «σωτήρες» της είναι ότι η Ελλάδα παραιτείται (!) των περιουσιακών της στοιχείων υπέρ των δανειστών της, συνιστούν δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα που ασφαλώς εξηγούν τι ακριβώς εννοούν τα πρώην και νυν στελέχη του ΔΝΤ όταν ομιλούν περί «ανάπτυξης»...
Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν, όταν μιλούν για «καταχρηστικά προνόμια» των... ναυτεργατών και άλλων κατηγοριών εργαζομένων σε μια χώρα, όπου:
* Υπάρχει μια κατηγορία «αναξιοπαθούντων» που είδαν την τελευταία δεκαετία ο φορολογικός συντελεστής επί των κερδών τους να μειώνεται στο μισό κι ακόμα περισσότερο (!), από το 45% στο 20%! Πρόκειται για τους βιομήχανους. Αυτό, σε μια χώρα με άδεια ταμεία, είναι καταχρηστικό προνόμιο, ναι ή όχι;
* Υπάρχει μια δεύτερη κατηγορία «αναξιοπαθούντων» που πωλούν τα προϊόντα τους με τιμή κατά 8, 9 και 10 φορές μεγαλύτερη από την νόμιμη! Ενώ δηλαδή ο πληθωρισμός είναι 2%, 3%, 4%, αυτοί «πωλούν» χρήμα με επιτόκια 15%, 18% και 20%! Αυτοί οι κύριοι, λέγονται τραπεζίτες. Είναι οι ίδιοι που ενώ ο μισθωτός φορολογείται με συντελεστές 18%, 24%, 26%, 32%, οι δικοί τους φορολογικοί συντελεστές, μετά από «παράθυρα» και φοροαπαλλαγές, είναι 14% (για τη «Γιούρομπανκ»), 19,4% (για την «Πειραιώς»), 20% (για την «Αλφα»), 23% (για την «Εθνική»). Αυτά είναι καταχρηστικά προνόμια, ναι ή όχι;
* Υπάρχει μια τρίτη κατηγορία «αναξιοπαθούντων» για τους οποίους όλες οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση, έχουν θεσπίσει πάνω από 60 (!) ειδικές, φωτογραφικές ρυθμίσεις και χαριστικές πράξεις, που ισοδυναμούν με πλήρη απαλλαγή τους από φόρους εισοδήματος μέχρι και από φόρους κληρονομίας! Είναι οι εφοπλιστές. Οι κύριοι αυτοί εμπίπτουν στις ομάδες με τα καταχρηστικά προνόμια, ναι ή όχι;
* Υπάρχει μια άλλη κατηγορία «αναξιοπαθούντων», με τους οποίους συμβαίνει το εξής παγκοσμίως απίθανο: Ο ελληνικός λαός τούς πληρώνει για προϊόντα που δεν υπάρχουν (!), που ο Ελληνας εργαζόμενος τους χρηματοδοτεί προκαταβολικά (!) για αόρατα «έργα», πριν τα παράξουν, τους επιδοτεί για να τα παράξουν και που θα τους πληρώνει εσαεί, αν και όποτε τα παράξουν! Λέγονται εργολάβοι και ληστεύουν το λαό με τα διόδια που έχουν στήσει πάνω σε ανύπαρκτους δρόμους! Αυτά συνιστούν καταχρηστικά προνόμια, ναι ή όχι;
Ιδού, λοιπόν, πώς δημιουργείται το χρέος, κι ας ψάχνει ο κ. Σωμερίτης («Βήμα») να βρει «πόσο συμβάλλουν οι απεργίες και οι πορείες στα ελλείμματα»! Ετσι προκαλούνται τα ελλείμματα. Από τους καταχραστές, τους σφετεριστές του κοινωνικού πλούτου, που είναι γνωστοί. Και δεν κρύβονται. Ούτε με εξυπνάδες, ούτε με ΔουΝουΤίες...
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου