ΘΕΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Αν περάσουν τα μέτρα που σχεδιάζουν, θα στραπατσαριστεί στην κυριολεξία το επίπεδο ζωής για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές των εργαζομένων!

Ενώ τα κόμματα της συγκυβέρνησης, έχουν συμφωνήσει στη συντριπτική πλειοψηφία των μέτρων και έχουν καθορίσει το χρονοδιάγραμμα για την ψήφισή τους, μετέτρεψαν χτες σε «σίριαλ» την πραγματοποίηση ή μη της προγραμματισμένης σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, στήνοντας σκηνικό«σκληρών - δήθεν - διαπραγματεύσεων» με την τρόικα, για να διασκεδάσουν τη λαϊκή αγανάκτηση για την πολιτική τους.

Την ίδια ώρα που τα κομματικά επιτελεία διέρρεαν αστειότητες περί «κόκκινων γραμμών», υπουργός της κυβέρνησης που συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στην κατάρτιση της λίστας με τα μέτρα, διαβεβαίωνε χτες ότι υπάρχει συμφωνία και ότι «οι πολιτικοί αρχηγοί θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα κόψουν μόνο τις επικουρικές συντάξεις ή τις επικουρικές μαζί με τις κύριες»!

Παρά τη χτεσινή, νέα αναβολή στη δημοσιοποίηση των αποφάσεων συγκυβέρνησης τρόικας για το πετσόκομμα των μισθών και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το αντεργατικό πακέτο που ετοιμάζονται να ξεφουρνίσουν και να ψηφίσουν για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, οδηγεί στην εξαθλίωση πλατιά στρώματα εργαζομένων. Από τις χτεσινές συναντήσεις του πρωθυπουργού και υπουργών της συγκυβέρνησης με την τρόικα, προκύπτουν τα εξής, σε ό,τι αφορά τα εργασιακά:

Περικοπές και στις κύριες συντάξεις εκτός απο τις επικουρικές. Η συγκεκριμένη εξέλιξη, όπως όλα δείχνουν, ήταν προαποφασισμένη. Σερβιρίστηκε όμως επικοινωνιακά χτες βράδυ, στο πλαίσιο της αναζήτησης δήθεν πόρων που θα μπορούσαν να «ισοφαρίσουν» μια μικρότερη μείωση στις επικουρικές. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι είναι:

α) Για επικουρικές από 150 ευρώ και πάνω, μείωση κατά 15%

β) Μείωση 10% για επικουρικές από 150 ευρώ και πάνω και 5% στις κύριες συντάξεις που είναι πάνω από 1.000 ή 1.200 ευρώ

γ) Μείωση κατά 5% για επικουρικές από 150 ευρώ και πάνω και 10% στις κύριες πάνω από 1.000 ή 1.200 ευρώ

δ) Μείωση 15% ή 20% για κύριες συντάξεις πάνω από 1.000 ή 1.200, χωρίς μείωση των επικουρικών.

Είναι φανερό, ότι όποιο και αν είναι το τελικό σενάριο που θα επικρατήσει, θα πρόκειται για ένα ακόμα χτύπημα στις συντάξεις και θα οδηγήσει τους ήδη φτωχούς συνταξιούχους στην απόλυτη εξαθλίωση. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση εξετάζει πρόσθετη μείωση στις συντάξεις των πρώην ΔΕΚΟ και ειδικά σε ΤΑΠ-ΟΤΕ και ΤΑΠ-ΔΕΗ, και μάλιστα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Ο κατώτερος μισθός θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 20%, χωρίς να αποκλείεται η περικοπή να φτάσει στο 22%. Αυτό σημαίνει ότι ο κατώτερος μισθός από 750 ευρώ μικτά, θα πέσει στα 600 ευρώ μικτά ενώ καθαρά στα 490 ευρώ, μετά την αφαίρεση των εισφορών που αναλογούν στον εργαζόμενο (15,7%) και την παρακράτηση του φόρου που αναλογεί σε αυτό το εισόδημα! 

Η μείωση κατά 20% τουλάχιστον, θα γίνει σε όλη την κλίμακα των μισθών που καθορίζονται απο την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Ετσι, η ετήσια απώλεια για τους 350.000 εργαζόμενους που καλύπτονται απ' αυτή, ξεπερνάει τους δυόμιση μισθούς, καθιστώντας διπλά προκλητική την προσπάθεια της συγκυβέρνησης να παρουσιάσει ότι «έσωσε» δήθεν τα δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα και το επίδομα αδείας!

Για τους υπόλοιπους μισθωτούς (περίπου 85%) το χτύπημα των μισθών θα επιχειρηθεί μέσα απο την κατάργηση των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, με την ολοκληρωτική ή μερική κατάργηση της μετενέργειας. Το σχέδιο περιλαμβάνει νομοθετική παρέμβαση που θα αφαιρεί δυνατότητα που είχαν μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι να διατηρούν τους όρους αμοιβής και εργασίας που είχαν, έστω σε ατομικό επίπεδο, ακόμα και όταν η κλαδική σύμβαση που τους κάλυπτε είχε λήξει χρονικά. 

Με την ισχύουσα νομοθεσία, ακόμα και μετά τη λήξη της κλαδικής σύμβασης, οι όροι αμοιβής και εργασίας δεν μπορούσαν να αλλάξουν, παρά μόνο με επόμενη κλαδική σύμβαση. Επίσης, για όσους προσλαμβάνονταν στον κλάδο στη διάρκεια ενός εξαμήνου μετά τη λήξη της κλαδικής, ίσχυαν και γι' αυτούς οι όροι της σύμβασης.

Η παρέμβαση συγκυβέρνησης - τρόικας θα συμπαρασύρει όλο το οικοδόμημα των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, βάζοντας στο στόχαστρο τους μισθούς των κλαδικών, που -σύμφωνα με εκτιμήσεις- μεσοσταθμικά κινούνται στο 20% πάνω απο αυτά που ορίζει η ΕΓΣΣΕ. Η κυβέρνηση προβάλλει ως«εναλλακτική πρόταση» τη μερική κατάργηση της μετενέργειας, με τη διατήρησή της για το βασικό κλαδικό μισθό και 4 επιδόματα (οικογενειακό, σπουδών, ανθυγιεινό, ωριμάνσεων).

Στην πραγματικότητα, όταν αρχίσει το ξήλωμα και με δεδομένο ότι θα προωθηθούν μαζικά οι επιχειρησιακές και οι ατομικές συμβάσεις, οι κλαδικές που πλασάρει η κυβέρνηση θα μείνουν αδειανό πουκάμισο. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και ο ρόλος που θα παίξουν οι «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις», καθώς αυτές θα γίνουν η κύρια μορφή σύμβασης και οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης θα υποχρεωθούν μόνοι τους να τα βγάλουν πέρα με τις απαιτήσεις του εργοδότη τους. Στην πράξη, η κατάργηση της μετενέργειας των κλαδικών συμβάσεων, έστω και κατά ένα μέρος, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην ολοκληρωτική τους κατάργηση.

Σε όλα τα παραπάνω, πρέπει να συνυπολογιστούν τα εξής:

• Η παράλληλη παρέμβαση στους κατώτερους μισθούς και στις κλαδικές, θα οδηγήσει σε νέα ονομαστική μείωση των μισθών τουλάχιστον κατά 20%. Αν σε αυτή τη μείωση συνυπολογιστούν οι απώλειες απο τα προηγούμενα μέτρα και την ανεργία, τις οποίες το ίδιο το υπουργείο Εργασίας, με βάση το 2009, υπολογίζει στο 25,7%, σημαίνει ότι με την ψήφιση των νέων μέτρων, η μείωση των ονομαστικών μισθών το 2012, σε σύγκριση με το 2009, θα ξεπεράσει το 45%! Δηλαδή, σε πραγματικές διαστάσεις (αν υπολογιστεί μόλις ένα μέρος του πληθωρισμού της τριετίας), η συρρίκνωση θα ξεπεράσει το 55%.

• Το γκρέμισμα ολόκληρου του οικοδομήματος των μισθών θα συμπαρασύρει και τα επιδόματα που σχετίζονται με αυτούς, όπως το επίδομα ανεργίας, τις αποζημιώσεις για ατύχημα ή ασθένεια. Εμμεσα, θα επιδράσει και στην πολιτική Πρόνοιας, αφού μια σειρά επιδόματα σχετίζονται με το συνολικό επίπεδο αμοιβής και ζωής της εργατικής τάξης.

• Μαζί με το χτύπημα των μισθών και των συμβάσεων, σχεδιάζεται η εξασφάλιση του διευθυντικού δικαιώματος στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δηλαδή, η αυξομείωση του χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης, για να μην υπάρχει υπερωριακή αμοιβή. Ετσι οδηγούμαστε σε οριστική κατάργηση του 8ωρου από τον εργοδότη. Αντίστοιχα, προωθείται και η εκ περιτροπής εργασία(τριήμερα, διήμερα) και στη μερική απασχόληση.

• Σε κάθε περίπτωση, η νέα αντεργατική παρέμβαση, θα πυροδοτήσει ένα τεράστιο «ντόμινο» που θα συμπαρασύρει όλο το οικοδόμημα των εργασιακών σχέσεων, των αμοιβών και των όρων εργασίας.

.