ΟΙ "ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ", ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!

Με συνέπεια προχωρούν οι τραπεζίτες τα σχέδιά τους για τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους. Μετά τις συγχωνεύσεις τραπεζών έρχεται και η προσπάθεια να οδηγήσουν στην έξοδο χιλιάδες εργαζόμενους, τους οποίους θεωρούν κόστος! 

Ανακοινώθηκε από τη Διοίκηση της Πειραιώς "πρόγραμμα  αποχώρησης", που αφορά στο σύνολο του προσωπικού του Ομίλου, (και της ΓΕΝΙΚΗΣ), διαφοροποιημένο για τους προερχόμενους από την πρώην ΑΤΕ, (οι οποίοι ως νεοπροσληφθέντες δεν δικαιούνται αποζημίωση απόλυσης).

Γνωρίζουμε ότι η απογοήτευση από τις εξελίξεις, η ανασφάλεια για το μέλλον, η εντεινόμενη πίεση από την εργοδοσία έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος των εργαζόμενων να θεωρούν ως λύτρωση την ‘’εθελούσια’’ έξοδο. 

Δεν θα σταθούμε στο περιεχόμενο του συγκεκριμένου "προγράμματος αποχώρησης", το οποίο από τη μια ούτε ως φιλοδώρημα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και από την άλλη αντανακλά τις πραγματικές προθέσεις του εργοδότη για απολύσεις, έστω και ‘’βελούδινες’’. Θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε τι πραγματικά σημαίνει η "εθελούσια έξοδος". 

Η «εθελούσια έξοδος» συμφέρει μόνο την εργοδοσία:

• Ενισχύει τα κέρδη της, καθώς μειώνει τα λειτουργικά της έξοδα.

• Απολύει από το προσωπικό της 2.000 εργαζόμενους (σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους), «με τις όσο το δυνατόν λιγότερες κοινωνικές συνέπειες», δηλαδή χωρίς καμιά αντίδραση αφού οι ίδιοι οι εργαζόμενοι «αποδέχονται» την απόλυση τους.

• Στην θέση τους και κάνοντας χρήση αντεργατικών νόμων που ψηφίζονται από την κυβέρνηση, έχει τη δυνατότητα, όταν το θελήσει, να απασχολεί άλλο προσωπικό με μισθούς πείνας και χειρότερες εργασιακές σχέσεις.

Αυτοί που θα φύγουν:

• Απολύονται «οικιοθελώς» υποκύπτοντας, κάτω από την ανασφάλεια, στον εκβιασμό και στο φόβο για τα χειρότερα που μας ετοιμάζουν.

• Mε την αποζημίωση θα πάρουν ίσως ανάσα, αλλά αυτή αργά ή γρήγορα θα εξανεμιστεί από τα δάνεια, τα χαράτσια και τους φόρους.

• Όσοι μπορέσουν να πάρουν σύνταξη, θα την βλέπουν να μειώνεται συνεχώς από τους αντιασφαλιστικούς νόμους της Βουλής.

• Όσοι θα περιμένουν τη συνταξιοδότηση τους ρισκάρουν, καθώς το πρόγραμμα δεν συνδέεται με αναγνώριση πλασματικών χρόνων ασφάλισης ή κάτι ανάλογο. Το δικαίωμα συνταξιοδότησης χρησιμοποιείται από την εργοδοσία μόνο για να μειώσει την αποζημίωση εκείνων που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2013. Ενδεχόμενη αλλαγή στο ασφαλιστικό θα αφήσει χωρίς δουλειά και χωρίς σύνταξη όποιον φύγει τώρα χωρίς να έχει προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.

Εμάς όλους που μένουμε πίσω:

• Μας καταδικάζει σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας μας, με καρότο ένα μισθό πείνας και με μαστίγιο την ανεργία. Είναι ουτοπία ότι φεύγοντας κάποιοι, κερδίζουμε χρόνο οι υπόλοιποι. 

• Μας τιμωρεί με χαμηλότερους μισθούς και λιγότερα εργασιακά δικαιώματα για να μπορέσει ο όμιλος να γίνει περισσότερο «ανταγωνιστικός», δηλαδή να αυξήσει ακόμη περισσότερο την κερδοφορία στις δικές μας πλάτες.

• Η εργοδοσία γλυτώνει εισφορές προς τα ταμεία υγείας και συντάξεων και αυτή τη μείωση θα την πληρώσουμε εμείς με το πετσόκομμα στις παροχές υγείας και με νέες μειώσεις στις συντάξεις. Ακόμη στη Γενική, με τις αποχωρήσεις χωρίς κάλυψη διαφυγόντων εισφορών, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας οδηγείται σε αφανισμό, προς όφελος της τράπεζας!  

Ας θυμηθούμε ότι και στην "προ κρίσης" εποχή οι εθελούσιες στον κλάδο οδήγησαν σε:

• Μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο.

• Περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και εντατικοποίηση της εργασίας. Προσλήψεις μέσα από θυγατρικές και εταιρίες ενοικίασης, με ατομικές συμβάσεις και μισθούς φιλοδωρήματα.

• Συνέβαλαν στην οικονομική καταστροφή στα ταμεία υγείας, εφάπαξ και συντάξεων

Συνένοχοι σε αυτήν τη πορεία οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που με τη στάση τους βάζουν πλάτη για να περνάνε αυτά τα μέτρα. Τα δέχονται όλα. Μειώσεις μισθών, απολύσεις με τη μορφή της εθελούσιας, ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση του χρόνου εργασίας, επαγγελματικά ταμεία. Ό,τι δηλαδή θέλουν οι τραπεζίτες και η κυβέρνηση. 

Είναι αυτοί που καλλιεργούν την υποταγή και ενισχύουν το φόβο στους εργαζόμενους. Είναι αυτοί που με την αντίληψη του μικρότερου κακού και του συμβιβασμού ευνουχίζουν το κίνημα. Είναι το μακρύ χέρι των εργοδοτών.

Συνάδελφε στη Γενική Τράπεζα:

Σε καλούμε, ενόψει της «εθελούσιας εξόδου», να 

συγκρουστείς με το φόβο και την ανασφάλεια. 

Αν δεν είχες σκοπό να φύγεις, μην πέσεις στην παγίδα!

  

Μην περιμένεις μάταια να βρεθεί λύση μόνο για εσένα, τη στιγμή που πρέπει και μπορούμε όλοι μαζί να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο για εμάς, τους γονείς μας και τα παιδιά μας. Η μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο στερεί από τη νέα γενιά και το δικό σου άνεργο παιδί τη δυνατότητα να βρει δουλειά.

Οι δυσκολίες στο χώρο δουλειάς, η εξοντωτική εντατικοποίηση, η εργοδοτική τρομοκρατία και ο αυταρχισμός να μας πεισμώσουν. Κανείς να μη φύγει από τη δουλειά κυνηγημένος. Αν δεν κτίσουμε κίνημα αντίστασης και ανατροπής στους χώρους δουλειάς, θα είμαστε όμηροι εργοδοτών και κυβερνήσεων είτε ως εν ενεργεία είτε ως συνταξιούχοι!

.