Σε ολοκληρωτική διάλυση οδηγεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι διεθνείς της σύμμαχοι το ήδη λεηλατημένο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, με την προωθούμενη «λύση» να περιλάβουν και τα κρατικά ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων στο «κούρεμα» του ελληνικού κρατικού χρέους κατά 50%-60%. Αυτό επιβεβαιώνεται και από δηλώσεις που έκανε χτες από τις Βρυξέλλες ο υπουργός Οικονομικών, οι οποίες έγιναν, υποτίθεται, για να καθησυχάσει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους για το μέλλον των Ταμείων μετά το «κούρεμα», αλλά στην ουσία αποκαλύπτουν τους αντιδραστικούς - αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Ο Ευ. Βενιζέλος, στη δήλωσή του, αναφέρει: «...Οποιαδήποτε λύση για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους θα συνοδεύεται από μέτρα που όχι απλώς διατηρούν, αλλά βελτιώνουν αισθητά το σημερινό επίπεδο της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων. Για το σκοπό αυτό η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει και είναι αποφασισμένη να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα κοινωνικής και ασφαλιστικής πολιτικής».
Κατά τον υπουργό, με τα παραπάνω «δίνεται πλήρης απάντηση στη γνήσια ανησυχία των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων».Καταφεύγοντας τέλος σε λαθροχειρίες, φτάνει στο σημείο να αποδίδει τις φήμες για την επερχόμενη απομείωση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων σε «όσους ανησυχούν για τις μετοχικές σχέσεις στις τράπεζες μετά την επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή τους...». Διατυπώνει, δηλαδή, την απίθανη άποψη ότι τις φήμες για τα ασφαλιστικά ταμεία τις διαδίδουν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των τραπεζών, επειδή ανησυχούν για το μέλλον τους.
Οι δηλώσεις Βενιζέλου, από την αρχή μέχρι το τέλος, δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Οταν ο υπουργός κάνει λόγο για «αισθητή βελτίωση του σημερινού επιπέδου της περιουσίας των Ταμείων», κάνει μια άνευ προηγουμένου απάτη. Υπολογίζει την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και των αποθεματικών τους όχι με βάση τα μετρητά ποσά που τα Ταμεία έχουν καταβάλει προς τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά αποτιμά τα ποσά αυτά με βάση την τιμή που έχουν τα ελληνικά ομόλογα στη χρηματιστηριακή αγορά.
Η διατύπωση το «σημερινό επίπεδο» της περιουσίας των Ταμείων παραπέμπει στην τρέχουσα τιμή των ελληνικών ομολόγων, που είναι μειωμένα κατά 70-75% σε σχέση με την ονομαστική τους τιμή, την τιμή στην οποία και αγοράστηκαν. Με δυο λόγια, η κυβέρνηση θεωρεί δεδομένο ότι οι εργαζόμενοι και τα ασφαλιστικά τους ταμεία πρέπει να αποδεχτούν τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής, που έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση τα κρατικά ομόλογα και να θεωρήσουν ότι τα αποθεματικά τους, τα ποσά που έχουν καταθέσει για κρατικά ομόλογα, έχουν μειωθεί ήδη σε ποσοστά πάνω από το 70% της αξίας τους.
Πάνω σε αυτά τα δεδομένα η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός εκτοξεύουν έναν πρωτοφανή εκβιασμό και την ώρα που επιχειρούν να επισημοποιήσουν την κλοπή των αποθεματικών προς χάριν της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, τολμούν να μιλάνε για «βελτίωση του σημερινού επιπέδου», το οποίο βέβαια δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τα ποσά που έχουν καταβάλει τα ασφαλιστικά ταμεία για την αγορά κρατικών ομολόγων.
Αυτό επομένως που υποτίθεται ότι «διασφαλίζει» η κυβέρνηση είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα υποστούν ζημιές ίσες με το ποσοστό του «κουρέματος» του δημοσίου χρέους. Τα ασφαλιστικά ταμεία εκτιμάται ότι κατέχουν τίτλους αξίας περίπου 26 δισ. ευρώ. Αν το «κούρεμα» είναι 50%, τότε οι απώλειες θα κινηθούν στα 13 δισ. ευρώ. Αν «κουρευτεί» το 60% του χρέους, οι ζημιές θα φτάσουν τα 15,6 δισ. ευρώ κ.ο.κ.
Τα ποσά αυτά έρχονται να προστεθούν στα 58 δισ. ευρώ των απωλειών που είχαν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί από τη δέσμευση των αποθεματικών τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, με επιτόκια κάτω από τον πληθωρισμό, για το διάστημα 1951-1971. Ηταν η εποχή που τα λεφτά των εργαζομένων αξιοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις και τις τράπεζες για να εξασφαλίσει το κεφάλαιο φτηνό και απρόσκοπτο δανεισμό για τις κερδοφόρες μπίζνες του. Η ληστεία των αποθεματικών συνεχίστηκε τη δεκαετία του 1990, όταν με κυβέρνηση ΝΔ δόθηκε η δυνατότητα στα Ταμεία να τοποθετούν μέχρι και το 20% των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο.
Επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 23% και διευρύνθηκε το «τζογάρισμα» των αποθεματικών. Σαν αποτέλεσμα, οι απώλειες των Ταμείων από το χρηματιστήριο ήταν πάνω από 3,5 δισ. ευρώ (1999-2002), ενώ άλλα 2 δισ. κλάπηκαν μετά το 2002, χωρίς να υπολογίζονται οι απώλειες από τα λεγόμενα «δομημένα ομόλογα». Πρόκειται για ληστεία πρώτου μεγέθους σε βάρος του λαού και του μόχθου του, με τον οποίο φτιάχτηκαν τα Ταμεία και τα αποθεματικά τους.
Η μείωση της περιουσίας και των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, κόντρα και ενάντια σε όσα λένε οι κυβερνώντες για να συσκοτίσουν την κατάσταση, θα αποτελέσει την απαρχή για ένα νέο κύκλο υποβάθμισης όλων των παροχών και των συντάξεων που προσφέρουν προς τους εργαζόμενους, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι ανοίγει το δρόμο για ένα νέο Ασφαλιστικό, ακόμα πιο επαχθές και αισθητά χειρότερο, από το άθλιο που ισχύει σήμερα.
Το πλέον προκλητικό της υπόθεσης είναι ότι ο υπουργός Οικονομικών «ανακαλύπτει» πίσω από τις φήμες για το μέλλον των Ταμείων τον υποχθόνιο ρόλο των τραπεζών, τη στιγμή που την προηγούμενη Δευτέρα διαβεβαίωνε από τις Βρυξέλλες ότι το κράτος είναι προνομιούχος μεγαλομέτοχος και εγγυητής των τραπεζών, η κυβέρνηση θα κάνει το καλύτερο, η επανακεφαλαιοποίησή τους είναι διασφαλισμένη, το ίδιο και η ρευστότητα.
Με άλλα λόγια, για τις ζημίες που θα υποστούν οι τράπεζες από το «κούρεμα» των ομολόγων που διακρατούν, θα αποζημιωθούν με κεφάλαια από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και την ίδια στιγμή εγκαταλείπουν στην τύχη τους τα ασφαλιστικά ταμεία και συνειδητά τα αφήνουν να βουλιάξουν στα τάρταρα, για να νομιμοποιήσουν τον επόμενο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου