ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΝΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ!

Νέα αντεργατικά μέτρα με στόχο τη μεγαλύτερη ευελιξία στις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν, να απολύουν και να απασχολούν το προσωπικό τους είναι ήδη έτοιμα. 

Ετσι μαζί με τη μείωση στο 50% της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης ή σύνταξης, ένα ακόμη μέτρο έρχεται να βάλει φουρνέλο σε ότι είχε απομείνει από τον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο και την εβδομαδιαία διάρκειά του! 

Είναι λοιπόν έτοιμο το μέτρο της 6ήμερης εργασίας για 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, χωρίς πληρωμή των 5 ωρών εργασίας πάνω από το 8ωρο, δηλαδή χωρίς πληρωμή υπερωριών. Αυτό το τελευταίο, είναι ήδη έτοιμο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 2010 με τις ρυθμίσεις της οδηγίας για την «οργάνωση του χρόνου εργασίας», όπως διαμορφώθηκε με τη συζήτηση και την τελική έγκριση της Εκθεσης Σέρκας.

Η νέα οδηγία ορίζει ότι: «Η δυνατότητα παρέκκλισης από τις διατάξεις του άρθρου 16 (σ.σ. καθορίζει το χρόνο διευθέτησης τους τέσσερις μήνες) μπορεί να χρησιμοποιείται για την επέκταση της περιόδου αναφοράς σε 12 μήνες κατ' ανώτατο όριο, για αντικειμενικούς ή τεχνικούς λόγους, ή για λόγους που σχετίζονται με την οργάνωση της εργασίας (...)». 

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους για 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, 6 μέρες τη βδομάδα, δηλαδή για 78 ώρες δουλειά τη βδομάδα! Ενα ακόμη μέτρο είναι η κατάργηση των περιορισμών μεταξύ πρωινής και απογευματινής βάρδιας. Αρα ο ίδιος εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει και στις δυο βάρδιες, για 13 ώρες, με κατανομή του ωραρίου όπως βολεύει την επιχείρηση.

Ετσι δίνεται η δυνατότητα λόγω της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης και της μείωσης της παραγωγής, με ανάλογες επιπτώσεις σε εμπόριο και υπηρεσίες, να μπορούν οι επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους όταν έχουν δουλειά και να μην τους απασχολούν όταν δεν έχουν. 

Οι εργαζόμενοι γίνονται απόλυτο εξάρτημα των καπιταλιστών και των αναγκών τους στις συνθήκες κρίσης, σε όφελος του κεφαλαίου. Δουλειά 13 ώρες καθημερινά, σημαίνει εξάντληση που φθείρει ανεπανόρθωτα την υγεία των εργαζομένων, τους αναγκάζει να απέχουν από κάθε άλλη δραστηριότητα όπως κοινωνικοπολιτική δράση, οικογενειακή ζωή, σχέσεις με φίλους, ψυχαγωχία κλπ., ενώ μετά βίας έχουν 11 ώρες την ημέρα για ξεκούραση! 

Την ίδια περίοδο οι μεγαλοεπιχειρηματίες κλέβουν την υπερωρία βγάζοντας μεγαλύτερα κέρδη από τον εργάτη. Επομένως δεν καταστρέφουν απλά τη ζωή των εργαζομένων, αλλά αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση για μεγαλύτερη κερδοφορία που σε συνδυασμό με τους μισθούς πείνας των 500 ευρώ, τους καταδικάζουν σε σύγχρονη σκλαβιά, αργό θάνατο. Ανεξάρτητα αν τις 5 απλήρωτες ώρες καθημερινά, τις δώσει η επιχείρηση σε ρεπό, σε χρόνο που δε θα χρειάζεται δουλειά!

.