«...Οι εταίροι μας εφαρμόζουν πρωτοφανούς αγριότητας "διαρθρωτικά" προγράμματα στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες. Με άλλα λόγια, πίνουν το αίμα των εύκολων θηραμάτων τους, των μισθωτών, των συνταξιούχων κ.λπ., μειώνοντας συντάξεις, μισθούς, αυξάνοντας έμμεσους φόρους και ώρες εργασίας.
Η επιλογή τους είναι μία και μοναδική: αν είναι να σώσουν κάποιον, αυτό θα είναι το κεφάλαιο και όχι η εργασία (...). Είδαμε όμως πού οδηγεί η αγανάκτηση των πολιτών δύο και πλέον μήνες τώρα: η πλατεία Συντάγματος ευπρεπίζεται, οι αγανακτισμένοι γυρίζουν στα σπίτια τους αφοπλισμένοι, αγνοώντας οι περισσότεροι πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί της εισοδηματικής αποψίλωσής τους. Μη διαθέτοντας τις οργανώσεις εκείνες που θα πιέσουν στη διαγραφή ενός τμήματος του χρέους, το οποίο είναι παράνομο, ζητώντας την κρατικοποίηση ενός τμήματος των τραπεζών κ.λπ.
Δεν υπάρχουν ούτε στη χώρα μας οι πολιτικοί μηχανισμοί που θα πάρουν τη σκυτάλη της έμπρακτης και αποτελεσματικής διαμαρτυρίας. Τι μας απομένει; (...) Η διαρκής πολιτική ανυπακοή μας. Θυμηθείτε το κίνημα "δεν πληρώνω, δεν πληρώνω...". Κάτι τέτοιο σε ευρύτατη κλίμακα (...) Οτιδήποτε κρίνουμε ότι μας υποδουλώνει πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να το εξουδετερώνουμε. Είναι ο μοναδικός ηθικός κανόνας μέχρι να φτιάξουμε νέες οργανώσεις και κόμματα!»
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου