«Η ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων Ρέιλτρακ είχε ως συνέπεια μερικά από τα χειρότερα δυστυχήματα στη βρετανική ιστορία. Πριν από την ιδιωτικοποίηση, επιθεωρητές είχαν προειδοποιήσει για την επερχόμενη καταστροφή, επειδή το δίκτυο ήταν πεπαλαιωμένο. Ομως, οι ιδιώτες που ανέλαβαν τη Ρέιλτρακ δεν είχαν καμιά διάθεση να επιβαρυνθούν με το κόστος του εκσυγχρονισμού του. Τους ενδιέφεραν μόνο τα κέρδη.
Η απελευθέρωση των αγορών θέλει τους ιδιώτες να κάνουν πιο αποδοτικό τον δημόσιο τομέα. Ομως, τις περισσότερες φορές συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι πρώτες δημόσιες επιχειρήσεις, τις οποίες οι κυβερνήσεις βγάζουν στο σφυρί, είναι πάντα οι πιο αποδοτικές και κερδοφόρες (ποιος ιδιώτης θα αγόραζε ζημιές;). Αν όμως είναι κερδοφόρες, τότε ποιος ο λόγος να τις πουλήσουν; Η αξιολόγηση του έργου των ιδιωτών έρχεται πάντα πολύ αργότερα, αφού πια η ιδιωτικοποίηση έχει συντελεστεί.
Πριν από την ιδιωτικοποίηση των ισπανικών ταχυδρομείων, ο ταχυδρόμος έφτανε μέχρι και το πιο μακρινό χωριό. Σήμερα δεν παραδίδει γράμματα σε σπίτια που δεν βρίσκονται κοντά σε κεντρικό δρόμο. Οταν κάποτε δημοσιογράφοι ρώτησαν τον πρόεδρο της γαλλικής εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας ΕDF Φρανσουά Ρουσελί αν μπορούσε να εγγυηθεί πως μετά την ιδιωτικοποίησή της οι τιμές του ηλεκτρικού θα παρέμεναν φθηνές, εκείνος είχε απαντήσει αρνητικά.
Η περίπτωση της ηλεκτρικής ενέργειας δείχνει ξεκάθαρα τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων. Οι διακοπές που κάθε τόσο βυθίζουν στο σκοτάδι το Λονδίνο, την Ιταλία ή την Καλιφόρνια εξηγούνται από την απροθυμία των ιδιωτών να επενδύσουν στην ανανέωση των δικτύων, προκειμένου να διατηρήσουν την κερδοφορία τους. Τα γεγονότα απέδειξαν ότι η "απελευθέρωση" των αγορών είναι ψευδεπίγραφη. Τις περισσότερες φορές, οι κυβερνήσεις απλώς αντικαθιστούν ένα δημόσιο μονοπώλιο με ένα ιδιωτικό» (από άρθρο στα ΝΕΑ).
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου