Οι διαπιστώσεις - περιγραφές της δυστυχίας περισσεύουν στον αστικό Τύπο. Ανέξοδη κριτική που λέει «κοίτα και τρόμαξε». Με επιμέλεια κρυμμένη η διέξοδος. Κάποτε ίσως να ήταν λάθος ότι οι αρθρογράφοι μένανε στις διαπιστώσεις. Σήμερα είναι συνειδητή υπηρεσία στο σύστημα. Και αποδεικνύεται ότι είναι συνειδητή από το γεγονός πως οι ίδιοι που καταφεύγουν σε λογοπαίγνια για την ....αρίθμηση του καπιταλισμού, (1ος, 2ος, 3ος, 4ος...), στο «διά ταύτα» τους αρνούνται να πουν το αυτονόητο: Οτι αυτό το σύστημα θέλει γκρέμισμα. Αντίθετα, μένοντας στις διαπιστώσεις, το παρουσιάζουν σαν αιώνια πραγματικότητα!
Ακριβώς ανάλογη είναι η πολιτική της κυβέρνησης όταν ακουμπά εξαιρετικά ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού. Η ευκολία με την οποία οι κυβερνητικοί κόβουν επιδόματα πολυτέκνων και ξαναμοιράζουν τα ίδια ψίχουλα ανάμεσα σε σκληρά δοκιμαζόμενους ανθρώπους, είναι παράλληλα και μια δήλωση κυνισμού. Αυτό είναι το σύστημα, επιβιώστε!
Λύσεις, όπως η καλή πληρωμή των χαφιέδων, προβάλλονται όχι για να πιαστεί η φοροδιαφυγή, αλλά για να μπορεί το σημερινό κράτος να λέει ότι κυνηγά τη φοροδιαφυγή, αφήνοντας ακέραιη τη μεγάλη κλοπή, αυτήν που γίνεται στην υπεραξία της εργασίας!
Από καιρό δεν αρκεί πια το «πάρ' το ανάποδα». Θέλει και συγκεκριμένη θέση για τη διέξοδο. Θέλει να έχεις καθαρό πού πας. Θέλει να σχεδιάζεις ένα - ένα τα βήματα για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, για να φύγουν από τη μέση τα μονοπώλια, η πολιτική τους. Για να πάψει να υπάρχει η πηγή της εκμετάλλευσης!
Για παράδειγμα, διαβάστε το χθεσινό άρθρο της "Καθημερινής":
«...μετά τον Καπιταλισμό 1.0, την εποχή του laissez faire, που ολοκληρώθηκε με την ύφεση του Μεσοπολέμου, τον Καπιταλισμό 2.0, τις τέσσερις δεκαετίες του κεϊνσιανισμού και του νιου ντιλ, και τον Καπιταλισμό 3.0 του νεοφιλελευθερισμού της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρέιγκαν, φτάσαμε στον Καπιταλισμό 4.0. Σ' αυτόν, το κράτος θα παρεμβαίνει μεν στη χάραξη της μακροοικονομικής πολιτικής και τη στήριξη των τραπεζών, όχι όμως για την αιμοδοσία συντάξεων, παιδείας και υγείας. Ηλικιωμένοι, ασθενείς, απολυμένοι και άποροι θα ζουν λοιπόν στις παρυφές της κοινωνίας, ενώ σοβαρές δυσκολίες αντιμετωπίζουν ήδη τα μεσαία στρώματα (...) Τουλάχιστον 566.00 άνεργοι (πάνω από 659.000 κατά τους επιστημονικούς συμβούλους των συνδικάτων), 23% αύξηση των απολύσεων, διπλασιασμός (ίσως και τριπλασιασμός) των αυτοκτονιών το 2010. Η αγορά πεθαίνει, ως το τέλος του χρόνου θα κλείσουν 100.000 καταστήματα, αφήνοντας χωρίς δουλειά 150.000 ανθρώπους. Ο πληθωρισμός αυξάνεται, ο ΦΠΑ ανεβαίνει. Οι τράπεζες απορρίπτουν τέσσερις στις δέκα αιτήσεις για δάνεια, σε ποσοστό 70% τα ελληνικά νοικοκυριά εκτιμούν πως η οικονομική τους κατάσταση θα επιδεινωθεί....."!!!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου